One World, One Dream
Heey Allemaal!!
Jajaa jullie hebben het goed gezien, de vlag staat weer op Nederland - ik ben terug!! Zoals jullie weten zou ik pas de 4e van september terugkomen. En aangezien dit dan een verblijf van 190 dgn zou zijn en mijn visum voor 180 dgn geldig was, ging ik vorige week woensdag (de 13e)naar het drukke visumkantoor. Voor me stond een Franse vrouw te huilen en legde de medewerker uit dat ze de vlucht naar huis niet kon betalen..ze moest 't land uit. Later zat er een koppel naast me en de man begon tegen zijn vrouw herhalend te schreeuwen: 'will you please shut up?!'. En toen Nick en ik dan eindelijk aan de beurt waren...hadden wij net het geluk dat onze helper gebrekkig Engels sprak en dus maar onze baas David gebeld, zodat die gezellig 't één en ander konden bespreken. Helaas was ons antwoord ook negatief: we hadden een document van de overheid nodig, wat tijdens De Spelen onmogelijk is om te krijgen. Volgens David zijn de regels enorm aangescherpt tijdens de Olympisch periode en ligt momenteel weer alles in handen vd overheid, zoals vóór toetreding vd WTO. Anyway, slecht nieuws dus, aangezien ons visum de 25e zou aflopen. Toevallig is dat net het einde vd Spelen en zaten alle vluchten vol t/m de 20e (terugrekenen). Dus de 19e was de laatst mogelijke optie..wat betekende dat we ineens nog maar 5 dagen in BJ zouden verblijven!!!!! Ongelofelijk he? Ja, ik moet zeggen dat het voor mij ook even slikken was. Maargoed, vanaf toen hebben we direct plannen gemaakt met punten die we nog wilde doen en elke avond waren we te vinden in het HHH waar een onwijs gezellige feestsfeer hing! De ochtenden weer op tijd eruit om de tijd volop te besteden....
Maar even terug naar waar ik het vorige verhaal geeindigd was, ok?
Ok ik weet niet of jullie die Opening Ceremonie gezien hebben, maar hij was top!! En gezien in het HHH! Diezelfde avond even met Balkenende gepraat en gevraagd wat 'ie ervan vond (ik wist dat hij
IN het stadium had gezeten)..- enorm indrukwekkend, maar wel lang - niet zeuren..
De volgende dag moest ik weer werken en de Roadtrip staff was er niet veel vrolijker op geworden, wegens wat organisatie fouten. En zelf was ik ook wel aardig moe geworden van hun gestresste gedrag
en mijn weinige slaapuren. Maargoed, hoort er allemaal bij. Er waren natuurlijk ook veel leuke dingen, want ik was uiteraard heeeeeeeeeeeeel aardig tegen die mensen en kende iedereen bij naam,
whahaa!!
Zondagavond ben ik naar de hockeywedstrijd Nederland - Zuid-Afrika geweest (vrouwen) en zat ik in de stromende regen op de tribune. Goede wedstrijd en 6-0 gewonnen. Tijdens het applaus achteraf kwamen Máxima en Alexander ook nog even buiten (schuin voor me) staan klappen! Daarna natuurlijk gevierd in 't HHH....
De volgende dag kreeg ik tickets voor vrouwen basketbal voor diezelfde dag -> China - USA!! Ik was voor China en dacht..ik ga in 't rood, want dat is uiteindelijk DE kleur van China! Spelen de VS in 't rood en CH in 't wit...... Maar wel vet hoor om in zo'n hal te zitten. Ookal is er een rust van 5 minuten, de cheerleaders of ander soort entertainment komt even snel opdraven - echt lache!!
Daarna weer werken, werken en toen was het woensdag, hmmmmz, nadat we 't te horen kregen, hebben we meteen aangegeven dat we onze laatste dagen nog leuke dingen wilden doen ipv het werk voor Roadtrip (drukste tijd was toch al geweest) en dus kregen we vrij vanaf die dag!! 's Avonds extra hard gepartyd met mn Hollandse ambassade vrienden in 't HHH.
In 't HHH heb ik trouwens huldigingen meegemaakt van judoka's, kano-sters, zwemsters en volgens mij nog wat andere sporters :s Ook Jan Smit, Van Velzen, Jeroen vd Boom, Erick E en DJ Roel zien optreden. Humberto was er natuurlijk in z'n witte pak. Inge de Bruijn, Linda de Mol, Edwin Evers en z'n band (mee staan kletsen), Mart Smeets, Albert Verlinde, en nog wat BN'ers die ik blijkbaar niet zo indrukwekkend vond..
Inmiddels hadden we nog kaarten gekregen voor Atletiek IN THE BIRDSNEST!!!! Wooooooow daar wilde ik altijd nog eens in! Hoe vet! Op een mooie zonnige zaterdagmorgen naar het stadium. Naast harlopen zie je ook ver- en polstokspringen en diskuswerpen. Ook finishte de Russische snelwandelaar in het stadium - zij hadden er net 20km buiten 't Nest op zitten. Ik vond 't echt super om het van zo dichtbij mee te maken en als je ineens mensen hoorde juichen of aanmoedigen dan was er - uiteraard - een Chinees die zijn onderdeel begon. En het is gewoon zo leuk om alle soorten Chinezen (jong, oud, modern, kloffie etc.) in hun 'eigen' stadium zo trots te zien zitten.
's Avonds honkbalkaarten kunnen regelen voor Nederland - China! Zo, ik dacht in 't begin: waarom doet NL honkbal mee aan de Spelen?! Ze moesten er overduidelijk in komen. Maar na een homerun op het
goede moment pakten we punten en uiteindelijk leidde die voorsprong tot een winst van 6-4!!
Dit maal voor de laatste keer naar Sanliturrrr gegaan om weer even ouderwets (=toen het HHH nog niet open was) flink te gaan stappen met een grote groep vrienden.
Op zondag al begonnen met pakken. Ook zouden we naar Great Wall: Simatai gaan - het ruigere gedeelte waar we altijd nog heel graag naartoe wilden! Maar helaas kwamen we veel te laat aan, sluitte de
lift al bijna en hebben we dus alleen in zo'n bakje op en neer gezeten......
Enorm balen en jammer, maar een reden om terug te komen
Die avond in 't HHH staan feesten en gelijkertijd afscheid genomen van een aantal mensen... Dat is natuurlijk nooit leuk, maar sommigen verwacht ik al in Breda, dus dat gaat goed komen
De maandag was dan ineens begonnen: laatste bezoek aan the Silk Market, Yashow Market, Postkantoor (spullen opgestuurd, had anders mega overgewicht gehad..)
Wat ik enorm leuk vond: het bedrijf had een afscheidsfeest georganiseerd in een café in 798!!! Wooow, eten en drinken was allemaal verzorgd. Het idee was, wegens drukte van onze collega's, dat ze vanaf 20h. konden binnenlopen tot een uur of 23h. Uiteindelijk was bijna iedereen geweest, echt super!! Ook bleven we langer hangen, tja dat bier en die wijn doen 't hem he? Haha!! Ik heb wel wat tranen gelaten; heb 't gewoon zo leuk gehad, zoveel gedaan en kansen gekregen!! Wat een toptijd was dit!! Ik kom dus sowieso terug, geen idee wanneer, maar onderdak is al geregeld, wie wilt er mee?? Whaha!!
Ok, gister = dinsdag... Ik werd opgehaald om ong. 7.25h - transfer was ook door bedrijf geregeld. En op naar Terminal 3. Met spanning betreft te zware koffers en 2 stuks handbagage, mochten we
gewoon doorlopen - wat een opluchting!!
Dit keer vlogen we zoals geboekt wel echt Economy Class in tegenstelling tot de heenreis... Dus even wennen aan het delen van de tv-schermen..
Gelukkig wel wat kunnen slapen, maar die Duitsers (ik vloog Lufthansa) gingen ineens allemaal verzamelen in de hoek om bier zu zaufen, echt raar zo in een vliegtuig...
En toen....om 17.25h. (plaatselijke tijd) geland op Schiphol.. Gelukkig GEEN regen zoals in Frankfurt. In de bagagehal stond ik maar te wachten en te wachten en naast de zenuwen van je koffer, voel je ook de spanning om ineens je familie & vrienden weer te zien!! Van die laatste had ik trouwens niet verwacht dat ze zouden komen, alleen gehoopt..
En dan: ein-de-lijk de hoek om en daar stonden ze: Do, Jo en Maik (mijn Bredase huisgenoten) met Welkomstbord en al naast mn zussen en MA! Woooooooow!! Dat was natuurlijk een enorme verrassing en ongelofelijk leuk om op die manier verwelkomd te worden!!! Nogmaals bedankt!!!
Tjaaaaaaaaaaaaaaaaa en nu ben ik weer in Nederland, vandaag alweer de eerste regenbuien gevoeld tijdens mijn fietstochtje naar 't centrum..
Maar de donkerbruine boterhammen met salami of zelfgebakken appeltaarten zijn daarentegen helemaal niet vervelend hoor!!
Achja er komt toch overal een einde aan en of het nou nu was of over 16 dagen.. Zoals jullie weten heb ik volop genoten en ontzettend veel gezien en gedaan - meer dan ooit gedacht!
Gek dat dit alweer mn laatste bericht is. Maandag 1 sept. kan ik weer gezellig naar school wat wel even wennen zal zijn, maar de Bredase sferen zullen alles goed maken
Bedankt voor jullie reacties, ik hoop dat ik jullie vermaakt heb met de Chinese verhalen en haar cultuur!
Tot de volgende keer voor my next challenge and adventurous trip!
Alle liefs en sommigen zal ik snel weer zien!!!!
|| Deze berichten werden mede mogelijk gemaakt door: jullie reacties, vertrouwen en trots, waardoor ik weer zin kreeg om het volgende LLe lange verhaal te schrijven ||
Land der Minderheden
Ok, ik weet dat jullie lang hebben zitten wachten op HET verhaal na mijn ‘tour leadership'..maar dit keer moet ik ‘t bericht met snelheid typen ivm drukke tijden; uiteraard zal ik mn best doen om ‘t ‘understandable' en leesbaar te maken.....Oja en ik probeer de meeste sights gewoon te noemen, kan je lekker googlen
Op de 14e vloog ik naar Chengdu, ontmoette onze local tour guide en met haar wachtte ik met spanning op de 7 Nederlanders die met KLM binnen een uur zouden landen! Chengdu is ook een grote stad, zo'n 15 mln Chinezen...dus veel hoge gebouwen en shops. Zoals jullie vast wel weten (uhum) staat Chengdu bekend om de Reuze Panda's, whoehoe! Dus de volgende dag reden we naar 't Panda Breeding Centre, helaas in stortregen..wel waren ze actief en alleen dat is al bijzonder omdat ze volgens mij 90% vd dag slapen.. Ook naar Sanxingdui museum geweest -> woow, veel interessanter dan ik dacht joh! Ze hebben niet zo lang geleden opgravingen gedaan, en de beelden doen meer Azteken aan dan Chinees + dat het betekent dat er een andere ‘intellectuele' stam (5.000 jaar geleden) leefde in China.
Ok, op de 16e hebben we de Giant Buddha in Leshan bezocht; eerst vanaf de rivier bekeken, omdat je ‘m daar in zijn geheel kan zien! Later nog naar boven gegaan om daar een tempel te bezoeken.
Hierna moesten we terug richting Chengdu airport...gelukkig was de check-in al geregeld en hoefden we alleen nog door de security en vliegen naar.........Guiyang hoofdstad van Guizhou province!!
Aangezien we 's avonds aankwamen was er nog niet veel te zien..
Maar de volgende ochtend zag ik aardig wat heuvels in de verte - yes!! Guizhou heeft gemiddeld trouwens 't laagste inkomen. De reden voor Guizhou is, zoals de naam van de reis al zegt, dat er veel
minderheden te vinden zijn. Degene waar wij onze focus op hadden waren de Miao - en zelfs daarin zijn weer andere Miaos te vinden: korte rok Miao, lange rok Miao, fazantenrok Miao en weet ik veel
wat er allemaal nog volgt. ‘De echten' leven nog traditioneel in houten huizen op 't platteland - ok daar kom ik later op terug.
Wat wel grappig was in Guiyang: dat de gids op een plein een verhaal aan ons in 't Engels vertelde en er ineens heel veel lokale Chinezen omheen gingen staan, allemaal vol bewondering en nieuwsgierigheid, terwijl geen van hen Engels verstond, whahaha!! Heel grappig moment
Na de city tour in Guiyang (Mao standbeeld staat er nog) en de Qingyan village bezocht te hebben, reden we the next day door naar Kaili. Vanuit deze plaats zijn we steeds wat Miao dorpen gaan bezoeken. Allereerst Datang: WOW!! Wat leuk was dat zeg! Ok..ik moet zeggen dat we een dag van te voren een performance hadden geboekt, want anders was het hele dorp in de rijstvelden etc. aan 't werk... Maar speciaal op de 19e waren ze gekleed in hun festiviteitkleren!! En dat zijn niet zomaar kleren van de Hennes of lokale Shop, nein beste mensen, de traditionele manier is om ze borduren/steken/haken/knopen en al dat soort technieken waar ze wel 4 jaar over kunnen doen en waar ik duidelijk niks vanaf weet... Als je eenmaal zo'n feit weet en het iemand hebt zien doen (hoe traag dat gaat en precies dat allemaal moet) dan heb je daar natuurlijk nog meer bewondering voor! Goed..nou we kwamen dus aan in dat dorp en we kregen elk een paar slokjes x 4 uit een gevulde hoorn met rijstwijn of iets dergelijks.. Let the show begin! Overal houten huisjes, leuke stenen straatjes en een pleintje in 't midden waar het opgevoerd werd.. Nou vooral leuk in een kringetje dansen en af en toe kwamen er 6 mannetjes die de trad. pipes bespeelden en er soms nog een leuk danspasje bij deden ook, ja dat was leuk om te zien. Later een ander dorp - Langde - bezocht, maar ontzettend commercieel; ze deden 't optreden 7x, daarna werd je als 't ware aangevallen en meegetrokken dat je wat moest kopen, jammer want des te sneller ben je weg!
Op de Sunday market in Kaili: vooral veel kleren en naaispullen, maar ook TANDARTSEN die buiten kiezen trekken/mensen ‘helpen' (verderop zie je een kraam met tuingereedschap en tangen enzo en je begint je dan af te vragen...........juist ja).. Vlees hangt ‘bloot' buiten. En mensen hebben het toekomstige vlees in grote rieten overkoepelende manden en..levend!! Dus je kan dan nog even zwaaien naar de kippen, ganzen, eenden en honden (!)..daarna zie je bijv. een koper die een mega grote haan aan zijn poten vasthoudt, echte levendige handel
Wat ook zeker leuk was, was het bezoek aan Shiqiao waar uit de vezels van moerbeibomen papier gemaakt wordt! Zelf ook nog even geprobeerd, ook dat beroep valt denk ik af.. Lunch @ the paper makers house was super lekker en er werd gezongen voor de mannen. Voor de rest rondgelopen en wat dus zo heerlijk is om te zien daar en de omgeving: kinderen zwemmen in de rivier, buffalos relaxen in de rivier, men wast zich in de rivier en kippen/ganzen/eenden zijn overal. Die buffalo's zijn trouwens zó leuk; die staan altijd heel nieuwsgierig en geduldig te kijken, btje suffig eigenlijk, haha!!
Op de 21e richting Anshun waar zich de Huangguoshu Watervallen bevinden. Ons hotel was minder, want door de vochtigheid & blinde muur leek het alsof ik in een grot verbleef ofzo..en ‘s avonds viel zelfs de elektriciteit uit tijdens 't kaarten (gelukkig had Ton zn hoofdlamp
Watervallen waren typisch the ‘power of nature' aangezien het sinds de vorige dag non stop had geregend (hard!).. Dus het leek al meer op een overstroming, vooral dat bruine / gele water, alleen dan zonder meedrijvende huizen erin.
Ook onderweg naar Xingyi bezochten we de Malin Waterval en liepen we onderaan de diepe kloof. Prachtig! Want je zag meerdere lichte watervallen aan beide kanten naar beneden komen
In de plaats Luoping was er weinig te doen/zien. De kleurrijke posters sloegen allen op 't voorjaar; de knalgele koolzaadvelden, maar nu niks anders dan wat tabaksvelden, groen en regen... Gelukkig was er ook in deze omgeving de Jiulong Waterval - wandeling duurde 3uur met veel trappen onderweg. Ook dit keer weer een sight die zeer de moeite waard was.
En toen...de busreis naar Yuanyang (zo'n 8 uur). Nu zaten we eigenlijk vlakbij de Vietnamese grens.. Het landschap kan je je nu misschien wel voorstellen; het draaide dus om de rijstterrassen. In 't voorjaar vol met water (en weerspiegeling van lucht), en in de zomer groen groen groen! Ook hier werden we achterna gezeten door wolken en regenbuien, maar toch vond ik 't er sehr nice!
In Jianshui was 't allemaal weer ‘back to normal', maar de Confucius Tempel en Zhu Family waren heerlijk om doorheen te lopen. Lekker cultureel bezig met die oude stukken grond.
Voor Shilin/Kunming stonden de Stone Forests uiteraard weer op 't programma. Dit keer deden we een tour in een karretje en zag ik veeeel meer dan de vorige keer; gelukkig viel het dus niet zo tegen
als voorheen. In Kunming zijn we op advies vd gids naar de show ‘Dynamic Yunnan' geweest: GEWELDIG!! Ja enorm leuk! Dans & zang van minorities en als 't goed is komt een scene daarvan (seaweed
girls) in de Opening Ceremonie!!! Na Kunming teruggevlogen naar Chengdu, paar dagen vrij en afgelopen maandag afscheid genomen van de groep; zij naar Amsterdam en ik terug naar BJ.
Ok dit brengt me meteen op het volgende: sinds dinsdag ochtend ben ik verhuisd naar ander appartement vanwege 't één en ander..diezelfde middag hoorde ik dat ik moest werken voor het Canadese bedrijf ‘Roadtrip' in plaats van Nike. Een beetje teleurgesteld was ik wel. Direct op woensdag de gehele dag op mn nieuwe werkplek gezeten: hospitality desk van Roadtrip in Sheraton hotel. Ok de gasten: voornamelijk uberrijke Amerikanen & veeleisend.
Wat er vandaag is gebeurd: ze hadden hun tix ingekocht bij bedrijf X en die was betrouwbaar. Maar X had 't ingekocht bij Y en die, zo bleek achteraf, niet zo betrouwbaar. Nu zijn er dus 326 kaarten voor de Opening Ceremonie niet geleverd - we zijn dus opgelicht. Ook Nike heeft bij X inkopen gedaan en mist er 700!!! Vandaag dus mensen verteld - Amerikanen die net geland zijn - dat ze MORGEN niet kunnen gaan, terwijl dat de enige reden was om naar BJ te komen, aaaaaaaaaaaaahhh!! Wel erg he? Een paar gasten begonnen echt enorm moeilijk te doen (duhh); schreeuwen en voor de rechter trekken enzo. Leuke job weer, ik heb het getroffen, hahah!! Wat ook leuk is, is dat ik waarschijnlijk (ze hebben 't beloofd) een ticket krijg voor de laatste week (en dat zijn voornamelijk finaletickets!).. Ok ok ik kan nu in deze ‘moeilijke' periode nergens meer op hopen, maarja het was een deal dus
Nou elke dag vroeg op en paraat staan voor de ontzettend overdreven Amerikanen, mijn favo's.. en heerlijk overdreven terugdoen, muwhaha! Ja dan kom je er wel achter hoe nuchter de Nederlanders (ik!) zijn. Morgen is DE dag, 8/8/8 8.08pm begint 't allemaal!! Waarschijnlijk naar ‘the place' met een scherm van 100m en daarna eindelijk het HHH in!!!
Als ik weer tijd heb horen jullie van mij!!
Alle Liefs
PS: Trijnie, ik vind je berichten top! En ik hoop dat jullie trip in Borneo ook geweldig was!
PS2: Toen we het kantoor vd Canadezen binnenkwamen - McDonalds en chocola overal (lunch), 's avonds aten we mee...guess what? - pizza! Echt ziek gewoon!
PS3: Voor schrijffouten, sorry, maar het is inmiddels 23.30 na een lange zeurende dag..
PS4: Bedankt voor de gezelligheid vd leuke VNC groep die ik had
Time Flies When Ur Havin' Fun
Hier weer even een berichtje van mij
Na het vorige bericht heb ik hier en daar weer wat leuke dingen meegemaakt die het delen met jullie waard zijn.....
Allereerst zie ik dat ik vorige keer nog erg enthousiast was over de overwinning op Frankrijk tijdens het EK voetbal.. Nou ik zeg je dit: ook de wedstrijd tegen de Russen hebben we goed gevierd!! Ondanks de ondergang nodigden de Russen ons uit om met hun mee te gaan voor een ontbijt (inmiddels al 5.30am) en hebben we de Vodka flessen gezamenlijk opengetrokken. En zo sneaky als de Russen de wedstrijd ineens wonnen....zo sneaky waren ze ineens weg toen de rekening kwam... Maargoed... dat was weer een begin van een mooie zondag waar de Chinezen weer op weg gingen naar hun werk en wij onze 24H overschreden hadden..dus het werd tijd om de 37 graden buiten om te ruilen voor airco & een bed
Later die week stond een bezoek aan het Beijing Conservatorium op de planning. Ons bedrijf werkt samen met People to People Ambassador Programs uit de US. Meestal gaan de tours over professionele uitwisseling van kennis op een bepaald werkgebied (advocaten, zustertjes, tandartsen etc. etc.). Maar dit keer ging het meer om het ‘nog leren' van een bepaald gebied volgens mij, want als ik me begin te vervelen tijdens een te lang programma is dat niet echt een goed teken... Het waren grotendeels tieners in een orkestje uit Pennsylvania en deden een tour van 2 weken in 3 Chinese steden. Maar voordat ze begonnen met hun programma speelden er zo'n 6 Chinese studenten op hun traditionele Chinese muziekinstrumenten (Chinees conservatorium niveau); het was immers tentamenweek, dus oefenen voor publiek was een mooie kans voor hun. Kijk en dat was SUPERB!! Vooral die pipa, whaha! Dat was echt 1 van m'n favorieten geworden - soort van Chinese luit ofzo, mwahhh je moet het horen
Ok. Het weekend van de 28e was het tijd voor The Great Wall Beach Party!! Zoals jullie vast wel weten, ligt Beijing niet aan de kust.. Dus er vertrokken bussen vanuit het centrum en op het kaartje stond dat het zo'n 3 uur rijden was. Nou leuk toch? Iedereen gekleed in een beach outfit en hup de bus in. Eigenlijk was het dus 5,5 uur rijden, maar de gezelligheid deed de tijd snel voorbij gaan. Publiek was 95% niet-Chinees - DJ's daarentegen wel en draaiden goed!! Dansen in 't zand...super natuurlijk...totdat de flitsen geen laserstralen meer bleken te zijn, maar onweer met vervolgens een mega stortbui. Beetje jammer natuurlijk, want het lijkt dan altijd net alsof het nooit meer ophoudt.. Maarjaa dan ben ik wel weer heel goed in het lief aankijken van iemand met paraplu
Vorige week was het tijd voor klein artistiek uitje: op pad naar the 798 art factory. Dit district ligt echt letterlijk bij ons om de hoek en wordt steeds populairder. Op het gebied stonden vroeger vele fabrieken die altijd genummerd waren.. Dit geval dus 798 en met veel investeringen van de overheid creëer je zo een ‘kunstwijk' wat erg interessant is voor zowel foreigner als de Chinees zelf. Aangezien de meeste mensen wel een uitleg nodig hebben bij die rare moderne kunstwerken, waarvan ik vaak denk 'waarom is dat nou weer kunst?!', kregen we van te voren een powerpoint presentatie te zien met ‘n klein tijdlijntje erin -> art vanaf de jaren '60. Dit alles werd goed voorbereid door de Britse Katie, lerares aan de Universiteit van Westminster @ London. Zij is gespecialiseerd in Chinese kunst - zowel 20e eeuw als modern art etc. En ja hoor..na de interessante presentatie liepen we de ‘kunstwereld' in .. en doe je poging na poging om het echt leuk te vinden, maar helaas...op een paar grappige foto's na dan - maar dat zijn dan weer MIJN kunstwerkjes
Op donderdag gingen Barry, Rik, Nick en ik naar de NL ambassade om een documentaire te bekijken over de Chinese badmintonster Zhang Ning, gemaakt door de Nederlander Sierk Vojacek. Hij maakte vorig jaar de docu over de NLse hockeydames - ‘Goud'. Dus ik was wel benieuwd naar deze film. En ok ok, ik geef toe dat ik ook wel zin had in die bitterballen & saucijzen waarmee ze adverteerden, maar dat even terzijde. Eenmaal ‘in' de film had ik toch echt even een déjà vu -> had die hele film vorig jaar al es gezien op Nederland 1,2,3 ofzo, weet ik veel dat ze een oude laten zien. Maar het idee zo voor de Spelen was leuk
Op 4 juli werd het weer tijd om naar de kust te gaan. Dit keer een incentive van de eigen zaak - Star P.P. vierde hun 3-jarig bestaan!!! Vrijdagochtend om 8.30u. de bus in. Ik was eigenlijk van plan om even verder te slapen, ik bedoel het was nog vroeg man! Nou..we waren nog geen half uur aan het rijden en de schermpjes kwamen naar beneden (luxe bus) en ik dacht nog: 'Oh leuk! Een film!' Maar ook dit keer zat ik er weer helemaal naast, want hoe kon het ook anders -> Frank liep naar voren, greep de microfoon en zong een liedje... En zo begon de lange busreis naar Beidaihe waarbij het geluid van de Chinese muziek mijn opgeladen mp3 overtrof.... Maar niet getreurd. Eenmaal op plaats der bestemming was het meteen tijd voor de Chinese lunch, fietstocht op tandems a 30 minuten incl. pauze (ja zo'n helling is zwaar met z'n drieën!) en daarna een heerlijke frisse duik in de zee!!! Woow, dat was lang gelee! 's Avonds was het weer tijd voor een uitgebreid diner met bijna alleen maar seafood. De grootste garnalen, krabben en andere schelpdieren kwamen voorbij - EN ZO LEKKER!! In China weet je niet altijd wat je eet, zo smulde ik van iets (ik dacht dit is inktvis ofzo), vertelde Hao Liang me later dat het kidneys (nieren) waren.. Maar tussen het eten door werd er weer een flink aantal keer geproost met de grappigste momenten van dien. Hier in China hebben ze dus de traditionele drank ‘baijiu', wat letterlijk witte alcohol betekent...die glaasjes atten de mannen zo leeg, terwijl er 52% alcohol in zo'n freakin' glaasje zit! Ehm..ja ik pas dan hoor!! En ik weet niet wie begon, maar ineens had iedereen een deel van de slagroom/verjaardagstaart in het gezicht. Soort van food fight... Tjaa van je collega's moet je 't hebben..en ik vraag me af wat Ping daar nou van vond
Op zaterdag vielen de harde regendruppels buiten op m'n balkonnetje - een sfeervolle maar teleurstellende situatie aangezien we die dag veel activiteiten aan 't strand zouden doen.. Uiteindelijk toch naar het park geweest en daar binnen in een restaurantje gezeten. En weer die aanwezige tv met microfoons en enkel Chineestalige songteksten. Dat was wel wat minder. Maar ook deze avond zat weer vol verrassingen en gezelligheid.
Zondagochtend was het weer tijd voor de check-out procedure. Zoals altijd is het stralend weer op de dagen van vertrek. Voordat we definitief naar Beijing reden, gingen we eerst nog even naar het park aan het strand om DE fotoshoots te maken; iedereen droeg een wit t-shirt met de tekst ‘I love Star P.P.‘ en daar moesten natuurlijk honderden foto's van gemaakt worden in allerlei soorten combinaties; denk aan afdeling etc. Daarna was het echt tijd om die bus weer in te stappen, terug naar BJ. Het was wederom een zeer geslaagd weekend aan de kust.
Inmiddels leven we alweer in de maand juli!! Mijn laatste 2 maanden zijn ingegaan!
Op 14 juli zal ik naar Chengdu vliegen, de groep opwachten en mijn 22-daagse carrière maken als tour guide voor 7 personen. Minimum leeftijd (excl. moi) = 52 jr. en de ‘diehard' traveller is bijna 80jr. De tour heet ‘Land of Minorities' en bevindt zich in 3 provincies: Sichuan, Guizhou en Yunnan. Ik denk dat mijn eerstvolgende bericht dus pas plaatsvindt in augustus. DE maand van de Spelen!!! Morgen ga ik tickets regelen voor de voorrondes hockey mannen: Nederland - Pakistan en Duitsland - Nieuw Zeeland. De rest is of te duur, te saai of uitverkocht. Maar vind dit nog wel een leuk aanbod
Jullie horen nog van mij!
Geniet van al die vakanties daar!
Veel liefs
PS: Het is hier warm, meestal rond de 30 graden, maar van de 35 kijken we ook niet meer op. Wel af en toe een bui wat tot heerlijke verfrissing zorgt, maar helaas van korte duur.........
Ain't No Mountain High Enough ;)
Hey iedereen!!
Nou hier dan het lang verwachte bericht...hoe was het in Yunnan?! Helemaal geweldig! Ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen; enorm veel gezien, beleefd, ervaren en ga zo maar door, want elke dag had een ‘programma' en heb mn tijd dus optimaal besteed
Ok. Allereerst mn vlucht naar Kunming met heerlijk Westers uitgebreid vliegtuigontbijt - YES!!! Het was redelijk warm en op de straten rook het naar wierook (het Bali-Ubud-gevoel kwam direct bovenwaaien). Goed begin is het halve werk, toch? Nou huppa, ik in Kunming, redelijk grote stad & druk! Ik ben op diezelfde dag naar the Stone Forests gegaan, toch zo'n 120km ten Zuiden van Kunming. Al snel kreeg ik door dat de mensen hier ‘niet zo aardig' waren. Zo deed ik mn uiterste best om in 't Chinees de weg te vragen en mensen keerden gewoon hun rug naar me toe of lachten me in mn gezicht uit. En ook maar 1 enkel woordje Engels spraken ze zelf niet. Eenmaal terug na de lange dag was ook nog es mn trui in 't hostel gejat, dus uiteindelijk was het goede begin het dubbele werk..
Je begrijpt wel dat ik ernaar uitkeek om de volgende dag naar Lijiang te vliegen. Had er helemaal zin in. Bij het landen zag je overal bergen, rode gronden, rijstterrassen; een geweldig landschap! In ‘the old town' is het één en al gezelligheid, maar al aardig verdoemd tot toeristische souvenirsplek en ruime barstreets. Achja, ik was zelf ook toerist dus ik deed er gewoon fijn aan mee. Ik verbleef in het hostel ‘Mama Naxi's'; een plek dat altijd backpackers bevat uit de hele wereld. Bij haar kon je al je transfers regelen en 's avonds gezellig op de binnenplaats goedkoop eten. Leuke ervaring; vooral dat die ‘mama' zo hard schreeuwt en die ‘papa' niks zegt; wie heeft hier de broek aan? Muwhaha!
Op naar Snow Jade Mountain: wat was dat me een dag zeg. Er gingen nog twee mensen (Oostenrijk) vanuit het hostel naar die plek.. Zij wilden hiken en ik wilde ter paard omhoog ipv de kabelbaan. Eenmaal op DE plek; geen paarden. Dus ik met die hikers mee...wat een ramp was dat zeg..na 20 min al stikheet, zweten en vet hijgen..ik was even vergeten dat we al op zo'n 3.200m zaten.. dus ik alleen terug en alsnog met de kabelbaan gegaan
De volgende dag was het weer tijd voor wat beweging: een bike tour naar het dorpje Baisha met een paar gasten (Israëliërs) die ik in 't hostel heb leren kennen. Een goede manier om het landschap rustig te bekijken op een zonnige dag! Je krijgt meer het gevoel dat er ‘echt' geleefd wordt -> niet afhankelijk van toeristen. Je ziet bijv. het proces hoe ze dat graan op de weg vermalen, of hoe ze in de velden aan het werk zijn. Een leuke dag, maar zo'n zadel is toch altijd een nadeel van een lange fietstocht %&$#
Na veel verhalen te hebben gehoord, had ik toch besloten het ‘gewoon te doen': Tiger Leaping Gorge!!! DE HIKE; op dag 1 loop je 7 uur, volgende dag nog maar 2 uur te gaan en dan ben je klaar! Vanuit ‘Mama Naxi's' gingen er nog zo'n 12 mensen mee waar ik erg blij mee was. Naast het feit dat het een leuke groep was, is het tijdens zo'n hike toch ook psychologisch gezien veel beter: als je het even zwaar hebt, móet je verder en geef je niet op. Niet dat dat ook een optie was: na die 7 uur zag je pas het eerste hostel ‘Halfway'. De kloof naast ons was diep en het uitzicht was groots. Tijdens de eerste uren was het eigenlijk te heet in de zon, maar geleidelijk aan kwamen de wolken en uiteindelijk liep ik er als een verzopen katje bij.
Volgende dag was een makkie en tijd om naar Shangri La te gaan. Die plek vond ik geweldig. De sfeer, de mensen en vooral: de dans die ze elke dag van 8pm-9pm doen op het plein. Ik weet niet wat het was, maar het raakte me wel. Ze kwamen allemaal samen en bewogen gelijk op de muziek - jong/oud/modern/traditioneel. Ik hoorde achteraf dat de muziek ‘nieuw' was na 6 maanden op dezelfde melodieën te hebben gedanst (dat waren ze dus ook aardig zat) en ik denk dat daarom de opkomst zo groot was! Shangri La bevindt zich ook al op een hoger plateau, dus de zon is sterk en de nachten zijn koud. Ook vind je er de Tibetaanse invloeden en heb ik een Tibetaans (nog actief) klooster bezocht. Prachtig. In Harmony Guesthouse was alles van hout en beneden kon je je opwarmen bij de vuurkachel, hmmm..
Terug naar Lijiang per bus (5uur) met het Deense koppel weer naar Mama Naxi's (ik werd een vaste klant met bonuskaart en al
In Lijiang had ik weinig te zoeken, moest toch ff wat tijd opvullen, dus dan ook nog maar even naar Dali (3,5u.). Ik kwam terecht in een super guesthouse - Jade Emu (aangeraden door andere Israeliers die ik in Mama Naxi's leerde kennen). Het was pas 8 weken oud, dus kwaliteit was hoog, bedden groot, eigenaar was Australisch, dus ook geen language barrier.. Omgeving is prachtig met the Erhai Lake en de bergen all around. Had alleen geen zin meer om zo'n lange hike te maken op mn ‘laatste' dagen, dus ben dit keer met een Japanner alsnog omhoog gegaan ter paard. Ik moet zeggen dat ik het in het begin heel leuk vond, maar toen ik de op hol geslagen hartslag van mn 4-jarige knol voelde en hij 2x door zn voorbenen zakte/uitgleed...had ik er wat minder vertrouwen in.. Gelukkig duurde de tocht 1 uur ipv de 2 uur die de eigenaar van te voren vaststelde. Ook was het niet echt een ‘toeristische' route, whahaha, we liepen langs allemaal graven en grafbeelden.....
Wat grappige momenten:
- In Lugu Lake was ik op zoek naar een restaurantje..uiteindelijk werd ik overgehaald om te bbq-en...zat ik daar alleen mn stukjes vlees en championnetjes in de schemering te roosteren onder 't
genot van de Mosu rice wine....je moet het toch een beetje gezellig maken he?!
- Je komt steeds dezelfde mensen tegen: iedereen doet hetzelfde ‘traject' - de vrouw in Shangri La ineens in hetzelfde hostel in Lijiang en de gozer in Lijiang ineens in het guest house in Dali en
zo zijn er nog wat combi's op te noemen..
- De Israelische moeder waarvan de ogen uitpuilde toen ik vertelde dat ik 20 was en alleen reisde, whahaha, zie 't nog voor me! Wel uitgenodigd om bij hun in Israel wat Shish Kebab te komen eten
Wink
- Mama Naxi die zegt: 'you pay mama now!!'
- De lokale bus in Shangri La die een ongeluk kreeg met een gloednieuwe auto, whaha! Dus wij allemaal uitstappen en weglopen naar de volgende ‘halte' alsof het de normaalste zaak was.
- Het nadeel van het slapen in een dorm = je hebt kamergenoten.. In Dali heb ik dat geweten ook: snurken, snurken en nog es snurkende mannen..AAAAAAHHHH!
- De korte transfer van eind- naar beginpunt in Tiger Leaping Gorge...de weg was nauwelijks een weg te noemen, dus in 't busje waren we heen en weer aan het bumpen en aan mijn linkerkant keek ik
soms recht de kloof in, iets dat tot tranen leidde bij wat andere mensen...
- Een Chinees gesprekje voeren met wat lokale oudjes (die hadden trouwens echt een Rotterdams accent) een leuke fotootje maken...en na 5 min komt er een GROTE groep Hollanders die denken ook even
een pica te schieten, whahaha die vrouwkes werden boos op hun en sommigen liepen weg...Tja..ze zijn geen attractie
- Vijf uur lang in de krappe bus naast een rochelende en boerende Chinees zitten (hij kon het kwijt in de prullenbak..), als blikken konden doden, zo!!
Nu weer terug in BJ en het bleek dat dit niet mn enige reis mag zijn tijdens mn stage...Ping heeft me gevraagd om ‘tourleader' te spelen voor een groepje Nederlanders (7pers) voor 3 WEKEN!! We beginnen in Chengdu (Sichuan province) en gaan dan over land naar Guizhou province, waar Ping zelf vandaan komt, dus ze komt me 10 dgn vergezellen. Daarna door naar Kunming (Yunnan province), vliegen terug naar Chengdu, einddinner en dat was ‘t! Tussendoor dus steeds een bezoekje aan een dorpje, waterval of wat dan ook.. Uiteraard hebben we onze plaatselijke gidsen die alles vertellen in 't Engels, dus ik zal voornamelijk gaan begeleiden en vertalen. Vet he?!
Kort: van 't weekend DE VOETBALWEDSTRIJD gekeken tegen Frankrijk in een bar waar het oranje zag van de Nederlanders, wat geweldig zeg!! En vergeet niet: hier begint die wedstrijd pas om 02.45u wegens het tijdverschil...dus met die stemming zit het wel goed
Nou dit was ‘t, hoop dat jullie 't leuk vonden, ik vermaak me hier nog steeds! Toch begin ik zo af en toe wel es wat mensen te missen - the daily talk.. No Worries!!
Veel liefs!!
Groups & Sights!!
En daar ben ik weer!
Ik heb ook dit keer weer zo veel te vertellen, whaha er komt geen eind aan! Dus pak er een lekkere boterham met hagelslag bij of een stroopwafel (nee hoor, die mis ik helemaaaal niet
Eind april ben ik met een groep a 40 man mee geweest (verschillende nationaliteiten, ook Nederlanders) die er al een hele treinreis op hadden zitten vanaf Moskou en hun ‘laatste' dagen nog even doorbrachten in Beijing. Dat betekende dus snel ff alle sights bezichtigen!! Ik mocht hun dus vergezellen onder het mom van ‘toezicht houden', slaat natuurlijk nergens op, maar het is een leuk excuus.. Zo heb ik wat toeristische attracties gezien die ook voor mij nieuw waren. In de ochtend gingen we naar The Temple of Heaven. Wat een heerlijke relaxte sfeer hangt daar zeg! Ook weer zo'n hangplek waar de oudjes zich kunnen vermaken. Ik heb mensen zien: (tango) dansen, zingen, kaarten, bordspelen,‘waterkalligraferen' op de grond, dansen met lange linten/slingers en noem het maar op! Erg gezellig allemaal. Daarna door naar Tian'anmen Square (wat voor mij nu echt gewoon niets meer dan een plein is..) en toen The Forbidden City in. In de Verboden Stad was ik nooit ‘helemaal' geweest dus ik vond het wel super om dat allemaal eens goed te kunnen bekijken. Jammer dat er in deze drukke tijden zoveel gerenoveerd wordt, waardoor veel in de lelijke groene steigers stonden. Anyway, het was een mooie zonnige dag.
The Next Day ein-de-lijk naar de GROTE Muur!! We reden naar Badalin en het was ongelooflijk druk.. Je kon 2 kanten op: makkelijk/moeilijker -> ik uiteraard die laatste gepakt aangezien je bij die eerste amper een muur kon zien zo vol stond 't met mensen. Ok wat betreft DE Muur: trappen en stijl omhoog lopende paden.. En die trappen lopen ongelijk wat het weer wat uitdagender maakt..echt zwaar soms hoor!! Hierna de Ming tombs bezocht, waar echt niks te beleven viel, dus gelukkig vertrokken we al redelijk snel naar The Sacred Way, een breed pad met aan weerszijden enorme stenen dieren in verschillende ‘posities' (liggend/staand). Paarden, olifanten, kamelen etc. Alsof we nog niet genoeg dieren gezien hadden, werd het weer eens tijd voor de eend uit Peking....voor het diner! De kok komt dan naast je tafel staan met zo'n schuifkarretje en zo zie je hoe hij die hele eend bewerkt tot plakjes, whahah en lekker dat 't is!! De volgende dag ging de groep alweer naar huis en was het bij jullie Koninginnedag..
Op 1 mei waren we hier ook vrij (niet vanwege de Hemelvaart), maar het was weer eens tijd voor the National Labours Day. Ok.. Dus ik dacht: laat ik eens iets ondernemen, whaha! Kben uiteindelijk beland in the Beijing Zoo.. Als iemand mij had kunnen vertellen dat ik amper dieren zou zien (soms was het ‘dierenverblijf' er wel..maar geen kip te zien) en dat ik me meer zelf onderdeel voelde van een kudde: het sjokken en het staren naar de vele ruggen van mensen waar ik niet kon inhalen...dan had ik mezelf die hele wereldreis ook wel kunnen besparen. Gelukkig toch nog 3 giraffen, 2 olifanten en 1 leeuw gezien .....
Ok volgende groep: helemaal super! Uit Breda, Tilburg en Rotterdam en de meeste van mijn leeftijd. Met hun ben ik ook alle dagen mee gegaan. Naast de standaard Tian'anmen Square en Forbidden City,
zijn we nu ook eens het Mao Mausoleum ingegaan. Dat was echt bizar, bij ingang al strenge beveiliging natuurlijk en er lagen bossen bloemen in overvloed. Er zijn nog genoeg Chinezen die hun eer
willen betuigen en naar Beijing afreizen om ff een bloemetje te bezorgen aan Dhr. Zedong. Hijzelf ligt nog zo goed als nieuw in de vitrine (whaha kan het niet laten!!) en dat was toch wel echt even
gek om hem in het echt te zien!!! Je moest door blijven lopen dus het is binnen 30 seconden ook weer over..
Verder op die dag een fietstochtje gemaakt door Beijing en zo the National Theatre ook eens van dichtbij gezien (megagroot en ei-vormig).
Dezelfde avond gingen we naar een AcrobaticShow. Nou dat was wel echt iets waar m'n mond van openviel. Meestal ben ik niet zo snel onder de indruk, maar dit!! Meisjes die zichzelf opvouwden, mannen
met weet ik veel wat voor ‘interessante' kunsten en natuurlijk het bekende beeld: de 12 meisjes op 1 fiets.. Daar stonden ze ineens, gewoon TADAAA!! Er mochten ook absoluut geen foto's gemaakt
worden, want ook maar 1 flits kan de aanleiding zijn tot afleiding.. Oehhh.... Heel leuk en soms zelfs spannend om te zien
Ok de volgende dag was het weer tijd voor de Grote Muur, dit keer een ander gedeelte -> Mutianyu. Een stuk rustiger en naar mijn idee veel mooier!! De groep gooide er een lekker tempo in en zo kwamen we al een uur eerder aan bij ons ‘rustpunt'. Met geweldig weer, uitzicht en sfeer, was dit een topdag. De gids (=Shu Yi) en ik hebben de groep die avond op de trein gezet naar Xi'an..later die week zouden ze terugkomen..
Dinsdag was ik dus wel even toe aan een massage..en Shu Yi zou naar ervaring precies weten welke het beste was.. Dus ik had er al helemaal zin in natuurlijk. Ik kan jullie vertellen dat een uur body massage en een uur foot massage mij niet veel goeds gedaan heeft, haha! De volgende ochtend had ik toch even het gevoel dat ik mn rug zwaar gekneusd had of dattie helemaal blauw was van de bloeduitstortingen!! Ik heb me wel eens anders gevoeld na een massage, maargoed weet ik ook weer waar ik NIET heen moet gaan
Huppa een paar dagen erop de groep supervroeg opgehaald van het station en weggebracht naar het hotel. Daarna terug naar kantoor en ja dan duurt de dag nog erg lang....
En op 9 mei was het dan zover: Marin was jarig!! Jaja, ik vergeet dat niet hoor, ondanks dat ik die dag weer richting Temple of Heaven ging, gevolgd door een lange bicycle tour en afscheid van de groep heb genomen.
Op zaterdag, alsof we er geen genoeg van konden krijgen, was het tijd voor een groep a 470 NEDERLANDERS. Dus 's ochtends aanwezig zijn in 't hotel en geholpen met inchecken en andere werkzaamheden.. Diezelfde avond weer gedineerd met Ping, haar zus + zwager, Nick, nieuwe collega en de directeur van 1 vd NL touroperators. Tjaaa, het eten was lekker....
De volgende 2 dagen een enorme grote groep van die Nederlanders begeleid tijdens de fietstour.. Best een eitje zou je denken, maar het waren net kinders (ze waren gemiddeld 45+) die je moest zeggen
dat ze niet door rood mochten rijden en ik dus alsnog midden op een druk kruispunt stond om auto's tegen te houden, niet te geloven!!!!
En verder de afgelopen week weer terug op kantoor doorgebracht. Ik ben met wat schoolopdrachten begonnen, best interessant allemaal (nee dit keer bedoel ik het niet ironisch..).
Voor de rest gaat alles goed met mij. Niet ziek of wat dan ook. Ook niks gemerkt van de aardbeving, wel afschuwelijk natuurlijk! Het is hier non-stop op het nieuws. Zooo dit is raar! Even serieus: Nu ik dit typ op mn laptop valt de stroom in een keer uit en zit ik hier alleen in het pikke donker! OMG!! Ben ik ff blij dat ik blind kan typen........we gaan nog even verder...
Inmiddels grootse plannen gemaakt om binnenkort Beijing even in te ruilen voor Yunnan!!! Mijn plannen? Reizen naar: Kunming, Lijiang, Shangri La, Lugu Lake en heel misschien Dali! Dit gebied staat bekend om z'n natuurlijke schoonheid en z'n vele etnische minderheden die de traditie nog in stand weten te houden. En ja ik weet dat jullie het je allemaal afvragen, maar er is niemand die met mij meegaat..so I'm going alone.. Adventurous he? Als je geen idee hebt waar ik het over heb, dan moet je 't maar ff Googlen en anders gewoon de volgende keer weer m'n reisverhaal lezen
Wel een beetje krom natuurlijk dat ik ga reizen en ondertussen zoveel mensen vermist/omgekomen zijn in hetzelfde land! Maar ik kan me nu niet persoonlijk gaan inzetten om mee te gaan helpen zoeken in het puin.. Wel doneren we een geldbedrag namens het bedrijf aan de noodhulpinstanties of iets dergelijks (iedereen doneert z'n eigen bedrag + van het bedrijf zelf)..
Nou ik post dit bericht zodra ik weer stroom heb!
Succes daar met alles en tot snel!!
Alle liefs!
PS: iets dat me wel echt is opgevallen door die stadstour is dat het hier zo schoon is. Je ziet amper tot geen afval op de straten; 1. het wordt goed schoongemaakt/bijgehouden (ook weer een vorm van banencreatie) en 2. als er niks ligt dan dump je je troep ook minder snel op de straten..daar zouden wij als NL nog een mooi voorbeeld aan kunnen nemen.
Up2date blijven..
Het werd weer eens tijd iets van me te laten horen, want het vorige bericht is alweer even gelee.. De tijd gaat snel voorbij en ik lees dat ik dus een hoop heb in te halen als ik 't vorige Paasverhaal lees. Dus even terugbladeren...
Eind maart ben ik naar the Summer Palace geweest, waar de keizer graag (je raadt ‘t nooit) in de zomer kwam... Enorme stenen trappen die ik niet aanraad aan de ‘wat oudere mensen', maar misschien lag het aan de route die ik nam, want ik heb die mensen later wel gezien.. Het was een heerlijke zonnige dag en de opkomst van de lente was zeker te herkennen aan de enorme bloesembomen die de boel hier opfleuren. Ook is er een groot meer waar veel bootjes varen. Misschien de volgende keer meer, want ik heb lang niet alles gezien!
Een week later was het dan zover..op naar Club GT Bananas om even helemaal uit onze dak te gaan met ons ‘eigen' Nederlandse DJ Tiesto!!! Kaarten in de voorverkoop gekocht, omgerekend Eur. 15, das dus geen geld voor hem! Maar wij waren uiteraard niet de enige..aangezien hij werelds beste is; zo stond ik naast een Canadees meisje die maar bleef zeggen hoe geweldig hij wel niet was, whaha, alsof ik dat zelf niet in de gaten had! Het was in ieder geval een zeer geslaagde party met een ontbijt achteraf
Inmiddels heb ik een dizi gekregen- Chinese (dwars)fluit gemaakt van bamboe. Ping kwam thuis en kwam daar ineens mee aanzetten speciaal voor mij!! Superleuk natuurlijk!! Maar het is wel even wennen hoor!! Geen kleppen, maar zes gaten.. Dus ik op internet de zogenaamde grepentabel opgezocht en ben wat gaan spelen.. Uiteindelijk leek het me een beter idee om maar gewoon bladmuziek te kopen.. Dus ik naar de boekenwinkel, eindelijk speciaal voor de dizi een boek gevonden..staan er geen notenbalken in..die oude vertrouwde notenbalk was vervangen door cijfertjes.. Nou dan doen we 't toch lekker op z'n Chinees!! Gewoon die grepen nummeren en huppa zo speel je een dizi en beginnen we weer helemaal opnieuw
De volgende zondag vroeg op, want het was tijd voor the Fragrant Hills. Dat klinkt niet verkeerd toch? Wie wil daar nou niet heen? Collega Chen Xinzheng vroeg ons mee om samen met haar zusje ‘the hill' te beklimmen. Het ligt 20 km. buiten Beijing en we namen de bus, wat in totaal bijna 2 uur duurde!!! Maargoed, zo zie je nog eens wat; halverwege in de bus staat een vrouwke live met een luidspeaker dingen te verkondigen..en als ze dat niet doet, dan zorgt ze er wel voor dat ‘het bandje' aankondigt waar we een stop maken. Best een leuke baan, gewoon een soort van....DJ
De week begon de volgende dag erg vroeg, namelijk om 5 uur uit bed! Natuurlijk even niet meer gewend, maar het doel ervan was om te ontbijten met een groep Nederlanders (allen werkzaam voor een touroperator/agent) die net geland waren en waar wij de hele ‘studiereis' voor zouden regelen. Toch weer even leuk om met wat Nederlanders te kletsen en ze welkom te heten
De week werd feestelijk afgesloten op de vrijdagavond; bijna alle collega's waren uitgenodigd voor een diner van onze pas getrouwde..Henk, whaha! Geen idee hoe hij heet, ik verzin maar wat, maar het was de bedoeling dat we allemaal zijn vrouw zouden zien. Van te voren hadden we allemaal geld in een rode (is voor geluk) envelop gedaan. En dan nodigt hij ons uit voor een diner. Nou die vrouw zie je dan, even mee gekletst, en er wordt weer de rest van de avond geproost en gedronken!! Naast kanbei heb je dus hejiu (spreek uit als: guhdjioh), maar blijkt uiteindelijk gewoon hetzelfde te betekenen: keep on drinking!! Erg leuk om je collega's zo los te zien gaan, whahah!
Op zaterdag de verjaardag van Ping's moeder gevierd - 76! We gingen met the whole family naar een Westers restaurant om te lunchen.. 'Vindt ze dat lekker dan?' 'Nee, ze moet gewoon eens wat nieuws/anders proberen'.... Ok...ik vond 't geen probleem hoor; lasagna, pizza, penne, spaghetti, best goed te doen dus.
Later die dag nam Hans (zoon van Ping) ons mee naar zijn universiteit om wat te eten met klasgenoten van hem. Grote campus, zag er heel modern uit. En aardig goed beveiligd; Nick en ik mochten niet eens even het hek door om zijn ‘kamer' te zien.. Na het zeer uitgebreide avondeten (ja alles op 1 dag..) was het tijd voor een avond zoals de Chinese student hem graag vult, namelijk met een KTV avond, wat staat voor karaoke................. Dus met z'n vijven op naar een KTV palace (Hans had zelfs gereserveerd). Stel je een gebouw voor met meerdere verdiepingen en allemaal goed geïsoleerde kamertjes met grote tv-schermen en een uitgebreid keuzemenu. En dan zingen maar, voor een paar uur lang. Het was dat ze de volgende dag vroeg opmoesten anders waren we nog uren doorgegaan. Ze hadden ook Engelstalige nummers, maar dat zijn vooral de boybands Westlife, Blue en Backstreet Boys...iets wat ze graag zongen...
Last, but certainly not least. Afgelopen maandag gingen we na het werk nog even door naar de universiteit van Yanxiang (onze supervisor) om studenten te ‘interviewen' (lees: keuren). Wij zoeken namelijk nog wat vrijwilligers die ingezet kunnen worden tijdens de Spelen, aangezien we dan waarschijnlijk niet genoeg gidsen hebben. Dus 120 studenten in een paar uur gezien, het leek Idols wel! Zo je moet je eens indenken: de dag zit er al op, dus moe en melig en dan dat! Ze begonnen allemaal met een introductie over zichzelf, maar ook weer zo anders dan hoe wij dat zouden doen! Soms kwam het niet verder dan dat ze vertelden wat hun naam betekende, of dat ze van basketbal, ping pong en lezen hielden. De motivatie, het belangrijkste, kwam dus lang niet altijd ter sprake.. En aangezien we nog een HELE lijst te gaan hadden, vroegen we er op een gegeven moment ook niet meer naar..iets dat zeker op mijn lachspieren begon te werken samen met collega Chang Zheng, die z'n handen maar voor z'n mond hield. Maargoed, erg leuk allemaal, vooral om eens aan de andere kant van de tafel te zitten...
Zo, de volgende keer ga ik het allemaal maar weer wat beter bijhouden, want dit verhaal is nog aardig lang geworden!
Ik heb nog één klein leuk weetje: ze doen hier helemaal niet aan gelukskoekjes!! Whahaha, geen idee waar het dan wel vandaan komt, maar Ping vertelde me dat dat alleen maar in the U.S. gemaakt wordt en niet hier :s En zo is er weer een illusie minder..
Veel liefs!!
PS: 'tis al aardig warm aan het worden hier, eergister 28 graden....en het is pas APRIL!! Shiiiiit!!
Vrolijk Pasen
Hier weer even een update uit Beijing. Ik begin meteen met een leuke zaterdagavond (15 maart) waar Nick en ik naar een Nederlandse cabaretier zijn geweest - JAN JAAP VD WAL was hier!! Het was allemaal georganiseerd door een één of andere vereniging voor NL in Peking
Verder gaat hier alles goed hoor. Op m'n werk heb ik al iets meer te doen gekregen, nog niet veel bijzonders eigenlijk. Ik denk dat ze zelf nog niet eens weten wat nou DE stageopdracht wordt, aangezien we nog geen meeting gehad hebben..(is uitgesteld). Maargoed, ik moet ook maar eens een begin maken aan de schoolopdrachten..en intussen heb ik nog iets leuks om aan te werken -> ze willen dat we vanaf april elke vrijdag een presentatie geven over NL en daarbij ook Nederlandse les gaan geven!! Genoeg te vertellen natuurlijk, aangezien er zoveel verschillen zijn in cultuur, politiek, economie etc. etc. Dus de Jeans day heb ik omgedoopt tot Dutch Friday.. De Nederlandse business market is trouwens een belangrijke doelgroep van het bedrijf; zo komt er in mei een groep van bijna 500 man ‘even' naar Beijing (bedrijfsuitje van 4 dgn..). Reis wordt volledig door ons georganiseerd: vlucht, transfer, programma met gidsen, restaurants, alles.. Het is de bedoeling dat we er wat van opsteken en tegen de tijd vd Olympics zelfstandig meegaan als gids (als ik 't goed begrepen heb, want je weet 't nooit hier
Als voorbereiding voor de naderende ‘drukte' zijn we vrijdag met alle collega's naar de nieuwste terminal vd luchthaven gegaan - Terminal 3.. Indruk: enorm groot, glimmende vloeren, kinderen zullen
er verdwalen en wel even leuk om te bezoeken tijdens werktijd, whaha! Tja zo'n hal blijft een hal en het leek op de luchthaven van Hong Kong, dus erg mooi!
Achteraf werden we verrast door the boss en gingen we met z'n allen lunchen in een restaurant. Het was tijd voor...HOT POT!! Met z'n allen zit je dan met je stokjes te vissen in een bak met olie (1
pittige en 1 normale) waar je je groenten en vlees in dropt en laat gaar koken. Dit keer heb ik een varkenspoot op ipv een kippenpoot; het komt op hetzelfde neer; het blijft een kwestie van kluiven
met vette vingers, dus na 1 was 't wel weer genoeg geweest, whaha!
Ik ben inmiddels ook weer begonnen met hardlopen.. Ik kan hier om de hoek een park in (5 eurocent
Met het Chinees praten, gaat 't ietsjes beter. Ik merk wel dat ik aan de taal begin te wennen, af en toe woorden herken etc. Het is standaard dat de taxichauffeur z'n vragen stelt en zo heb ik weer de nodige oefening om te vertellen: waar ik vandaan kom, toerisme studeer, geen auto kan rijden in NL, dat ik hier werk, een leuke avond heb gehad (=de terugweg) en dat we bij dat stoplicht naar links moeten...
Overigens is er een collega (He Chao) die dolgraag Frans wilt leren..tja wat moet ik daarmee? Ik kan niet veel meer dan ‘oui' en ‘non' antwoorden, whaha! Nu had hij voorgesteld om elke dag een half uurtje de talen te leren; eerste 5 minuten Mandarijn voor mij en de rest Frans..ik zeg ‘au revoir'!!
Dit weekend hebben we trouwens Eyten weer gezien (die van Phuket en HK)!! Erg leuk om elkaar in weer zo'n andere omgeving te spreken. Na een ontmoeting met Ping werd hij ook uitgenodigd om thee te drinken in Hou Hai bij dat meer (dat is dus niet alleen thee als je met Ping gaat, maar een hele maaltijd..). En gisteravond gaan ‘stappen' met Nick en de zoon van Ping die zichzelf Hans noemt; Chinezen geven zichzelf vaak een Engelse naam voor buitenlanders (=makkelijker om te onthouden), in dit geval dus Hans.......
Wat betreft Tibet: tja dat is een gevoelig onderwerp. Er valt best wel over te praten, maar toch valt het gesprek een beetje dood. Toen ik vorige week zondag CNN aan had staan, werd de Dalai Lama aangekondigd met een toespraak, dus ik op het puntje van de bank..geluid harder..hij ademde in om wat te gaan zeggen..en TOEN.......... viel het beeld uit en neeee dat lag niet aan de TV, maar aan de Chinese media. Dat is gewoon tijdverdrijf, want die mensen hier komen 't toch wel te weten als ze 't echt willen weten.. Maar ik denk dat de ontkenning en vermijding van dat soort gevallen meer in hun straatje ligt..
Nog even een paar dingen om dit verhaal leuk te beëindigen:
- Tijdens het wandelen rondom 't meer moesten de dames uiteraard naar de WC.. Public toilet zie je dan op zo'n bordje en je bent al opgelucht als je dat bordje ziet.. Maar DAN stap je naar binnen
en daar zie je 6 hurktoiletten, 3 tegenover 3 (ok, ik ben daar inmiddels aan gewend..) maar dit was zonder ‘hokjes', dus gewoon lekker gezellig 1 kleine open ruimte, waar je hele verhalen en
discussies kan gaan ‘zitten' houden met in dit geval je baas en haar zus...dan kan je beter niet met een grote boodschap aan komen zetten, mwuahaha!
-Het heeft hier pas even geregend..kort maar toch relaxed dat 't stof even weg is gespoeld.
-Ik heb niet veel van dat ‘Vrolijke Pasen' meegekregen.. Er zijn wel genoeg eieren, maar geen chocolade paashazen of wat dan ook. Morgen moet ik gewoon werken, dus een goede reden om niet naar die
afschuwelijke woonboulevards te gaan, zoals 3/4e van Nederland altijd doet..
-Pas zat ik in een restaurant en ik wilde rijst: hadden ze niet...was op!! Dan sta je toch wel even raar te kijken dat ze GEEN RIJST hebben!! Dan maar noodles, die ik meestal vermijd omdat die zo
vreselijk glad zijn en dus zo moeilijk te eten is met stokjes!!!
-STEL DAT iemand iets zou willen sturen qua post dan kan dat naar het adres van het bedrijf:
Rm 242-247, Bldg Grandvision, No. 2
Rd Jiuxianqiao, Beijing 100015
Peoples Republic of China
-Ik vind het echt super om de berichtjes van jullie te lezen en jullie daar tegenover ‘blij' te maken met mijn verhalen. Laten we zo doorgaan!
1. Geniet nog even van het mooie Paasweer
2. Veel plezier op de dinsdagavonden tijdens de muzikale repetities in 't GEZELLIGE BREDA!!
Veel liefs
Cultuurshock? Welnee...
Inmiddels ben ik alweer wat langer in Beijing en dus heb ik wat meer te vertellen! Toen ik in Hong Kong was en mensen vertelde over mijn lange verblijf in Beijing, dan was ´t vaak even stil en uiteindelijk werd toch altijd weer die ´cultuurshock' genoemd.. Ik weet niet of het aan die mensen lag, of aan mij, maar ik vind dat dus reuze meevallen! De Chinezen hebben gewoon een andere manier van aanpak in een aantal dingen, maar zo schokkend is dat niet, toch? Haha!!
Het verkeer is hier bijvoorbeeld echt een chaos. Mensen lopen midden over een groot en druk kruispunt, rood/groen, tja ze moeten toch oversteken he.. Auto's geven nog wat extra gas en staan vervolgens weer op de rem voor een bus die zichzelf er gewoon voorwerpt. Ze rijden hier trouwens weer aan de rechterkant, dus voor mij was dat ook even wennen, aangezien die vorige 3 weken links gereden werd. Fietsers zijn er ook, in alle soorten en maten (vooral die oude stoffige bakfietsen). Voor de rest zie je bij veel straten en ingangen van gebouwen een 'wachter' in uniform staan; ze staan daar maar..doen niks..en zien eruit als jochies van 16, die volgens mij niet eens weten wat te doen als er es echt iets gebeurd..
Het weer in Beijing begint steeds beter te worden. Met weer bedoel ik dan eigenlijk ‘temperatuur', omdat er toch geen regen valt en het amper waait. Wel kan het enorm verschillen op een dag: ‘s ochtends nog fris met 3 graden en dan in de middag ineens 19 graden.. Oja..die ‘blue skies' -> het is wisselend, ik heb ze wel gezien en ook sterren (natuurlijk niet zoveel als in Oostenrijk), maar meestal is de lucht inderdaad wit.
Toiletten hier zijn zoals in La France-> van die afschuwelijke gronddingen, als je het treft dan is er toch nog 1 ‘normale' wc ZONDER toiletpapier (waarom?!!).. En ik tref ‘t dus in mn appartement en op kantoor - my safe areas, whaha!!
Ping vond het een goed idee dat ik eens boodschappen ging doen met Chen Chong (collega + nichtje van Ping + woont paar verdiepingen onder mij). Zij kan amper/geen Engels en ik een beetje Chinees, dus dan zou er de zogenaamde ‚pressure' zijn om het te leren, maarja als je logisch nadenkt: dit schoot voor geen meter op natuurlijk en dus zeiden we weinig tot niks...het was erg gezellig!!
Oja! Ik heb een Chinese naam. Hier noemen de meeste me Sofia (Sofeiya), leuk he? Het was vorige week begonnen toen we mijn naam in ‘t Chinees schreven.. De Chinese vertaling van Anita vond ik niet geweldig en vroeg naar Sofia (mijn doopnaam) en meteen werden ze enthousiast, want blijkbaar is dat een hele mooie, bekende, populaire, echte meisjesnaam.. Dus ik stel me nu voor als: Wo shi Anita, Jiao wo Sofeiya ba.. (I am Anita, you can call me Sofia).
Vrijdag was ‘t dan zover: Jeans day. Iemand die ooit eens dacht grappig te zijn, heeft eens bedacht dat we alleen op vrijdagen een spijkerbroek aan mogen. Terwijl er tijdens de andere dagen het kledingsvoorschrift geldt: alles behalve een spijkerbroek.....dus netjes staat nergens voorgeschreven en dat is soms te zien ook... Sta ik dan in mn pak..
Later op de dag ben ik alleen naar de supermarkt gegaan. Voor ‘t eerst voelde ik me wel even ‘lost' hier.. Ik dacht: ik ga eens lekker koken, geen probleem, maar dan kan je NIKS vinden.. Dat schiet niet op natuurlijk, uiteindelijk alsnog mie op met wat bij elkaar geraapte groenten.. ‘s Avonds met Nick een barstreet opgezocht (Sanlitun), was wel goed te doen!
Oja en nog iets op vrijdag: we vierden alvast the Independent Women's Day!! Eigenlijk was die op zaterdag, maar omdat we op zaterdag niet werken en het toch gevierd moet worden vierden we ‘t wat
eerder... Eind van de middag zaten we met z'n allen bij elkaar, maar voor de vrouwen was er een grote schaal met aardbeien en tomaatjes, zoutjes en zelfs rode wijn, whahaha! Wat jongens schonken
voor ons in..
In NL gaat zo'n dag gewoon voorbij, zonder dat je ‘t in de gaten hebt, terwijl er hier op de zaterdag een enorme sale was op de vrouwenafdeling en mensen elkaar ‘lieve' smsjes sturen vanwege The
Day..
Zaterdagavond, na het eten, heb ik een wandeling gemaakt met Ping, haar zoon en neef. Ongeveer 1,5 uur gelopen en we kwamen uit op Tian'anmen Square (Plein van de Hemelse Vrede)!! Best cool om het allemaal verlicht te zien! Ook the Grand Theatre Beijing (dat ei-vormige mega grote Opera House) was supermooi verlicht!!
Op de zonnige zondag ben ik met Hao Liang (college) en Nick weer richting Tian'anmen Square gegaan, toch anders om het overdag te zien. Ook stukje de Forbidden City ingeweest, waar het enorm druk was. Vooraf liet Liang ons een museum zien met ontwikkeling van de stad enzo. Beijing is zooooo groot! Veel gebouwen zijn in aanbouw, dag en nacht wordt er aan gewerkt, ploegen wisselen elkaar af, zodat het voor de Olympische Spelen af is. Ik heb m'n twijfels, maar door het populaire lied ‘We Are Ready', speciaal voor the Olympics, krijg ik er toch weer zin in! Anyway, de rest van die zonnige dag nog door wat hutongs gelopen (traditionele wijken). En kwamen we langs een groot meer , waar de senioren, tussen de bootjes door, nog wat ‘baantjes' trokken. (ja oma, u kunt ook gewoon in de vliet zwemmen, volgens hun)..
Wisten jullie dat:
-er hier ook aardig wat lange Chinezen zijn en ik me dus alsnog klein voel, beetje jammer...;
-veel mannelijke Chinezen het comfortabel vinden om gehurkt op straat te zitten om ff een sigaretje te roken;
- hyves en wikipedia geblokkeerd zijn in China;
-je altijd nog een som geld kan neerleggen als je toch een extra kind erbij wil;
-brommers hier niet zijn toegestaan, enkel de elektrische brommer met zeer hoge piep remmen..;
-lang niet alle Chinezen van die rare gerechten houden (toen ik later aan Ping vertelde dat ik beef stomach had gegeten met wat collega's, trok ze een vies gezicht en zei: they always order those
weird dishes with organs.......). Dus net als in NL: lang niet iedereen lust tomaten......mf
-ze hier ook PINDAKAAS genaamd SKIPPY hebben!!
-mijn fiets er uitziet als een kinderfiets voor een 10-jarige en niet hoger afgesteld kan worden ;
-het getal 4 nog steeds veel vermeden wordt, omdat de uitspraak klinkt als het woord ‘dood'.. Met als gevolg:: er geen 4e verdieping bestaat in mijn app.complex en dat de telefoonnummers met 4-en erin ook goedkoper zijn (relaxed voor het kopen van een simkaart).
-er naast de Mao-souvenirs ook veel Che Guevara souvenirs te koop zijn.. Ik zeg: de C van China en Cuba staat voor Communism and Cooperation
Nou hier laat ik het even bij..
Tot de volgende keer maar weer!!
Liefs uit het warmere Beijing...
PS: Betreft de foto's
Het licht maakt het beeld juist alsof ik terugga in de tijd..
En dat meisje was helemaal gelukkig toen ze met mij op de foto ging...