Beste allemaal,

Bij het vorige verhaal werd er onder enkele van jullie al gedacht dat het ’t laatste was. Maar het afscheid van Baglung betekende nog geen einde van Nepal. In tegendeel; ik had nog een maand te gaan. Hier dan dus wel het allerlaatste verslag wat ik lekker compact zal houden

De eerste twee weken in Kathmandu heb ik voornamelijk gewerkt aan mijn interim-report op het kantoor van Plan. Om niet al te diep op mijn onderzoeksresultaten in te gaan, is het toch interessant om te vermelden dat in mijn onderzoek er geen verschil is tussen huishoudens met een hoog en een laag inkomen die hun kinderen wel of niet naar school sturen. Je zou toch denken dat geld de grootste rol speelt: dit is zo, maar het “aanbod van speciaal onderwijs dichtbij huis” speelt een grotere. Ook denkt men vaak dat hoe hoger de kaste of hoe hoger het hoogst behaalde educatieniveau van de ouders hoe groter de kans dat ze hun kinderen naar school sturen. Bij mij was het zo’n beetje 50/50 met een neiging tot het tegenovergestelde.. Erg interessant dus. Het komt er gewoon op neer dat ouders –ook de allerarmste– het beste voor hun kinderen willen, of die nou beperkt zijn of niet. Ze hebben er alleen niet altijd de mogelijkheid voor vanwege de beperking zelf (een blinde kan lastig alleen naar school lopen in dit bergrijke gebied), of het gebrek aan aanbod van speciaal onderwijs zoals ik al zei. Anyhow, er zijn natuurlijk vele andere dingen te vermelden, maar dat laat ik even achterwege

Nadat ik mijn rapport heb ingeleverd, was het tijd voor een pilsje en vakantie! Ik ben met Sanne en Ivo weer richting Pokhara gegaan. Later kwamen er ook nog twee andere meiden die kant op, dus het was weer lekker gezellig! Naast het bootje varen, scooter rijden (okee, voornamelijk achterop zitten..), zijn Sanne en ik op een mooie heldere ochtend naar het uitkijkpunt Sarangkot gegaan. Vanaf hier kan je de bergen van Annapurna en Machhapuchere zien liggen bij zonsopkomst. Dit was echt fantastisch!! In de tussentijd had ik ook besloten – dit idee speelde al erg lang – om de trekking te gaan doen naar Annapurna Basecamp (ABC) wat op 4.130m ligt. Dit was eigenlijk het enige wat ik écht gedaan wilde hebben voordat ik terug zou vliegen naar Nederland. Via het hotel een gids geregeld en zo begonnen Kumar en ik de 8-daagse trekking. De eerste dagen bevond ik me nog in “lager gebied” rond de 1.500-2.000m, wat hier nog volop bebost is. Ik dacht aan het gerucht dat J.R.R. Tolkien waarschijnlijk na zijn bezoek aan Ghandruk de Lord of the Rings heeft geschreven, niks Nieuw Zeeland!

De dagen erop waren redelijk zwaar door het vele dalen… Gelukkig bracht de “hot spring” in Jinu Dhanda wat ontspanning op de zesde dag. En hoe zwaar het de één na laatste dag ook werd met oneindige treden omhoog, het was het allemaal waard geweest.

Inmiddels spendeer ik mijn laatste dagen weer in Kathmandu en heb ik net mijn tas ingepakt: ik ben klaar om morgen naar huis te gaan. Het was een bijzondere tijd met hoogte- en dieptepunten. Daarnaast was het ontzettend leerzaam op het gebied van onderzoek doen, het onderwerp zelf, maar vooral voor mijn eigen ervaring!

Ik hoop dat jullie met plezier mijn verhalen gelezen hebben en bedankt voor alle reacties!!

Tot snel in NL!!

Liefs!