Namaste!!

Inmiddels wordt het toch wel eens tijd voor een update vanuit Kathmandu! Maar eerst even over de reis er naartoe.. Ik moet zeggen dat ik maandag toch ergens wel wat zenuwen voelde, misschien omdat deze reis niet alleen in teken staat van ‘genieten en leuke dingen doen', maar uiteraard ook -en vooral- van het onderzoek! Op Schiphol een goed afscheid gehad en na de douane kon de reis beginnen met twee andere studiegenootjes Jolien en Sanne. Al vanaf Heathrow begon het cultuurfeest, gezien het kleurrijke vliegtuig van Air India vol zat met Indiërs met bijbehorende tulbanden en gewaden. Ook naast me zaten twee hoogopgeleide Indiërs die carrière hadden gemaakt in de VS en UK ('She is rich and I am famous') en ook mij hierin wilde betrekken - 'You must stay in India, where you can do a PhD, this is important for your future my dear'... Hmm, ze konden me wel overtuigen om een gin-tonic met ze mee te drinken en al snel werd 't wat informeler en veel belangrijker: heb ik bijna het hele stuk naar New Delhi kunnen slapen! Na een korte overstap en korte vlucht was het dan eindelijk zover: aangekomen in Kathmandu!! Het was nog even spannend of de bagage dezelfde reis had gemaakt, maar we konden ons hart ophalen en stapten in de taxi die geregeld was vanuit het vooraf geboekte hostel. Eerste indruk? Het rook naar een verse zomerse regenbui..gevolgd door de uitlaatgassen van het drukke verkeer. Ik dacht dat Beijing erg was wat 'gebrek aan verkeersregels' betreft, maar Kathmandu is hiervan nog zeker de overtreffende trap! Verder zijn er veel krakkemikkige gebouwen waarbij straten versiert zijn met honderden elektriciteitskabels.

Eenmaal gearriveerd bij Holyland Guesthouse begon het flink te regenen en niet snel daarna was het tijd voor de ‘powercut' die standaard elke dag op een ander tijdstip in elke wijk gepland staat binnen Kathmandu, zodat iedereen omstebeurt stroom heeft. Dit bood me meteen de kans om dan eindelijk m'n geleende hoofdlamp op te zetten - als een echte mijnwerker - zodat je je handen vrij hebt om bijvoorbeeld nog normaal naar het toilet te kunnen of om simpelweg in je tas te graaien. Dit laatste doe je uiteraard als je je backpack zo vol hebt ingepakt dat je niet meer weet waar wat zit, dus mijn eisen zijn ook meteen naar beneden bijgesteld, haha! Dezelfde avond hadden we afgesproken met drie andere studenten (van dezelfde studie in Utrecht) die er al een geruime week zaten. Ondanks de goede slaap in het vliegtuig werd ik na een pils Everest toch wel wat moe en gingen we terug naar ons ‘Holyland', waar het pikkedonker was. Gelukkig lag mn pyjama klaar en kon ik er zo induiken...Zzz

Woensdag werd ik wakker van blaffende honden, dreunende rolluiken (de winkels gingen open), getoeter van druk verkeer en de stromende REGEN. Goedemorgen Nepal heet zoiets ;) We hadden de avond ervoor al besloten om een ander guesthouse te zoeken (want het was er ook donker bij daglicht), maar op zoek in de regen... niet op gerekend. Dus uiteindelijk als een backpack-sandwich met paraplu op pad gegaan. Uiteindelijk zijn we ergens terechtgekomen wat eigenlijk nog niet zo verkeerd was. De kamers zagen er goed uit (oud, maar schoon) en toen ik vroeg of ze ook wifi hadden werd er ‘nee' gezegd.. Das dan wel weer jammer. Maar de jongen die er bijstond -Suzeh- zei enthousiast dat ze wel wifi in het hotel ernaast hadden en dat een vriend van hem daar werkte en hem wel de code kon geven. OK, deal!! Dus voor een ruime kamer, eigen badkamer, wifi en 2 bedden voor de prijs van 1, betaal je 300 Nepalese rupees per nacht..........omgerekend zo'n 3€!! Kijk, dat zijn nog eens prijzen, dus ik zeg retteket naar het Mountain Peace Guest House!!

Verder heb ik die dag een Nepalese sim-kaart aangeschaft, waarvoor pasfoto, kopie paspoort, kopie visum én 2 duimafdrukken nodig waren, maar dan héb je ook wat

Voor de pasfoto's ben ik even naar het winkeltje ernaast gegaan. Ik mocht doorlopen naar een kleine ruimte erachter, waar zo'n acht mannetjes op een kleedje zaten te kaarten. Ze keken nauwelijks op toen er een hoge kruk in het midden van de kamer werd neergezet met daarvoor het statief. Even vriendelijk lachen en niemand die ziet dat daar 8 mannen zaten, haha!

Gisteren scheen de zon voor het eerst, wat meteen een zeer positieve invloed heeft op je gemoedstoestand!! Helaas zat ik na een taxirit binnen, omdat ik de hele dag op kantoor zat. Ik moet zeggen dat ik toch wel wat cultuurverschil voel. Mensen geven je geen hand bij het kennismaken en mannen kijken je niet veel aan. Ook heb ik al gemerkt dat men tegen mij heel zakelijk praat en tegen Jiri (Tsjechische studiegenoot die ook voor Plan Nepal onderzoek gaat doen) - een jongen - heel informeel gepraat wordt. Een héél andere ervaring dan in China, maar de mensen zijn niet minder aardig hoor! Wel is het zo dat ik wat meer achter dingen aan moet, wat misschien alleen maar goed voor me is. Op dit moment zit ik weer op kantoor, zodat ik nog aan mijn onderzoeksvoorstel kan werken.

Morgen hoop ik Kishor te ontmoeten in Bhaktapur (een vriend van vrienden uit Breda) en komende week is het de bedoeling om een aantal instellingen als UNICEF en Ministerie van Onderwijs te bezoeken. Eigenlijk wilde ik a.s zondag de Monkey Temple bezoeken (van waar je uitzicht hebt over de hele stad), maar zojuist heeft m'n supervisor een bezoek gepland op die dag om 10:00am bij the 'Nepal Association of Blind' ... Dus het harde werk is begonnen!..

Jullie horen nog van mij, voordat ik richting Pokhara vertrek (rond 28-2). No worries!

Veel liefs.

PS: foto's komen nog.
PS2: mijn nummer is: 00977 98 13 482 544