En daar ben ik weer..

Inmiddels ben ik alweer wat langer in Beijing en dus heb ik wat meer te vertellen! Toen ik in Hong Kong was en mensen vertelde over mijn lange verblijf in Beijing, dan was ´t vaak even stil en uiteindelijk werd toch altijd weer die ´cultuurshock' genoemd.. Ik weet niet of het aan die mensen lag, of aan mij, maar ik vind dat dus reuze meevallen! De Chinezen hebben gewoon een andere manier van aanpak in een aantal dingen, maar zo schokkend is dat niet, toch? Haha!!

Het verkeer is hier bijvoorbeeld echt een chaos. Mensen lopen midden over een groot en druk kruispunt, rood/groen, tja ze moeten toch oversteken he.. Auto's geven nog wat extra gas en staan vervolgens weer op de rem voor een bus die zichzelf er gewoon voorwerpt. Ze rijden hier trouwens weer aan de rechterkant, dus voor mij was dat ook even wennen, aangezien die vorige 3 weken links gereden werd. Fietsers zijn er ook, in alle soorten en maten (vooral die oude stoffige bakfietsen). Voor de rest zie je bij veel straten en ingangen van gebouwen een 'wachter' in uniform staan; ze staan daar maar..doen niks..en zien eruit als jochies van 16, die volgens mij niet eens weten wat te doen als er es echt iets gebeurd..

Het weer in Beijing begint steeds beter te worden. Met weer bedoel ik dan eigenlijk ‘temperatuur', omdat er toch geen regen valt en het amper waait. Wel kan het enorm verschillen op een dag: ‘s ochtends nog fris met 3 graden en dan in de middag ineens 19 graden.. Oja..die ‘blue skies' -> het is wisselend, ik heb ze wel gezien en ook sterren (natuurlijk niet zoveel als in Oostenrijk), maar meestal is de lucht inderdaad wit.

Toiletten hier zijn zoals in La France-> van die afschuwelijke gronddingen, als je het treft dan is er toch nog 1 ‘normale' wc ZONDER toiletpapier (waarom?!!).. En ik tref ‘t dus in mn appartement en op kantoor - my safe areas, whaha!!

Ping vond het een goed idee dat ik eens boodschappen ging doen met Chen Chong (collega + nichtje van Ping + woont paar verdiepingen onder mij). Zij kan amper/geen Engels en ik een beetje Chinees, dus dan zou er de zogenaamde ‚pressure' zijn om het te leren, maarja als je logisch nadenkt: dit schoot voor geen meter op natuurlijk en dus zeiden we weinig tot niks...het was erg gezellig!!

Oja! Ik heb een Chinese naam. Hier noemen de meeste me Sofia (Sofeiya), leuk he? Het was vorige week begonnen toen we mijn naam in ‘t Chinees schreven.. De Chinese vertaling van Anita vond ik niet geweldig en vroeg naar Sofia (mijn doopnaam) en meteen werden ze enthousiast, want blijkbaar is dat een hele mooie, bekende, populaire, echte meisjesnaam.. Dus ik stel me nu voor als: Wo shi Anita, Jiao wo Sofeiya ba.. (I am Anita, you can call me Sofia).

Vrijdag was ‘t dan zover: Jeans day. Iemand die ooit eens dacht grappig te zijn, heeft eens bedacht dat we alleen op vrijdagen een spijkerbroek aan mogen. Terwijl er tijdens de andere dagen het kledingsvoorschrift geldt: alles behalve een spijkerbroek.....dus netjes staat nergens voorgeschreven en dat is soms te zien ook... Sta ik dan in mn pak..

Later op de dag ben ik alleen naar de supermarkt gegaan. Voor ‘t eerst voelde ik me wel even ‘lost' hier.. Ik dacht: ik ga eens lekker koken, geen probleem, maar dan kan je NIKS vinden.. Dat schiet niet op natuurlijk, uiteindelijk alsnog mie op met wat bij elkaar geraapte groenten.. ‘s Avonds met Nick een barstreet opgezocht (Sanlitun), was wel goed te doen!

Oja en nog iets op vrijdag: we vierden alvast the Independent Women's Day!! Eigenlijk was die op zaterdag, maar omdat we op zaterdag niet werken en het toch gevierd moet worden vierden we ‘t wat eerder... Eind van de middag zaten we met z'n allen bij elkaar, maar voor de vrouwen was er een grote schaal met aardbeien en tomaatjes, zoutjes en zelfs rode wijn, whahaha! Wat jongens schonken voor ons in..
In NL gaat zo'n dag gewoon voorbij, zonder dat je ‘t in de gaten hebt, terwijl er hier op de zaterdag een enorme sale was op de vrouwenafdeling en mensen elkaar ‘lieve' smsjes sturen vanwege The Day..

Zaterdagavond, na het eten, heb ik een wandeling gemaakt met Ping, haar zoon en neef. Ongeveer 1,5 uur gelopen en we kwamen uit op Tian'anmen Square (Plein van de Hemelse Vrede)!! Best cool om het allemaal verlicht te zien! Ook the Grand Theatre Beijing (dat ei-vormige mega grote Opera House) was supermooi verlicht!!

Op de zonnige zondag ben ik met Hao Liang (college) en Nick weer richting Tian'anmen Square gegaan, toch anders om het overdag te zien. Ook stukje de Forbidden City ingeweest, waar het enorm druk was. Vooraf liet Liang ons een museum zien met ontwikkeling van de stad enzo. Beijing is zooooo groot! Veel gebouwen zijn in aanbouw, dag en nacht wordt er aan gewerkt, ploegen wisselen elkaar af, zodat het voor de Olympische Spelen af is. Ik heb m'n twijfels, maar door het populaire lied ‘We Are Ready', speciaal voor the Olympics, krijg ik er toch weer zin in! Anyway, de rest van die zonnige dag nog door wat hutongs gelopen (traditionele wijken). En kwamen we langs een groot meer , waar de senioren, tussen de bootjes door, nog wat ‘baantjes' trokken. (ja oma, u kunt ook gewoon in de vliet zwemmen, volgens hun)..

Wisten jullie dat:
-er hier ook aardig wat lange Chinezen zijn en ik me dus alsnog klein voel, beetje jammer...;
-veel mannelijke Chinezen het comfortabel vinden om gehurkt op straat te zitten om ff een sigaretje te roken;
- hyves en wikipedia geblokkeerd zijn in China;
-je altijd nog een som geld kan neerleggen als je toch een extra kind erbij wil;
-brommers hier niet zijn toegestaan, enkel de elektrische brommer met zeer hoge piep remmen..;
-lang niet alle Chinezen van die rare gerechten houden (toen ik later aan Ping vertelde dat ik beef stomach had gegeten met wat collega's, trok ze een vies gezicht en zei: they always order those weird dishes with organs.......). Dus net als in NL: lang niet iedereen lust tomaten......mf

;
-ze hier ook PINDAKAAS genaamd SKIPPY hebben!!
-mijn fiets er uitziet als een kinderfiets voor een 10-jarige en niet hoger afgesteld kan worden ;
-het getal 4 nog steeds veel vermeden wordt, omdat de uitspraak klinkt als het woord ‘dood'.. Met als gevolg:: er geen 4e verdieping bestaat in mijn app.complex en dat de telefoonnummers met 4-en erin ook goedkoper zijn (relaxed voor het kopen van een simkaart).
-er naast de Mao-souvenirs ook veel Che Guevara souvenirs te koop zijn.. Ik zeg: de C van China en Cuba staat voor Communism and Cooperation .

Nou hier laat ik het even bij..

Tot de volgende keer maar weer!!

Liefs uit het warmere Beijing...

PS: Betreft de foto's
Het licht maakt het beeld juist alsof ik terugga in de tijd..
En dat meisje was helemaal gelukkig toen ze met mij op de foto ging...