Hai Iedereen!

Hier nog een bericht uit Bali, maar dan uit een andere omgeving, namelijk UBUD!!
Zaterdag gingen we met een stuk of 50 man raften. Vanuit het hotel in Legian werden we om 8 uur 's ochtends opgehaald en reden we zo'n anderhalf uur naar de Ayung River. In groepjes van 5 werden we in de bootjes geplaatst, maar voordat het zover was, moesten we eerst honderden treden naar beneden lopen. De rivier ligt heel diep, dus eenmaal in het water kijk je je ogen uit naar de omgeving; in een groene kloof.. Je moet je een soort regenwoud voorstellen met van die watervalletjes die naar beneden blijven komen. Helaas kon ik onderweg geen foto's maken, 1 x kregen we wel even de gelegenheid, maar dat was net zo'n stuk waar 't allemaal wat lager was. Het raften was supervet. Ik zat achterin en 't ging er soms best wild aan toe. Ik was er niet uitgevallen hoor, maar was wel een keer OP Marloes gevallen die vervolgens op Chris zat

Aan 't eind stond er zo'n manneke met een groot fototoestel, alsof je in 't bootje van de ‘Piranha's' zit in de Efteling en achteraf de foto kan kopen. Dit hebben wij dan ook gedaan, want iedereen stond er enorm enthousiast op, haha. Al snel na de lunch konden we al die trappen weer oplopen en aangezien ik zowat voorop liep, was ik steeds doelwit #1 voor de mensen die kleine prut probeerden te verkopen. 't Was wel gezellig hoor, het gesprek bestond voornamelijk uit ‘no, thank you' en zo werd ik goed afgeleid van de beklimming upstairs. We kwamen trouwens uit in de regio van Ubud waar wij moesten zijn, maar op de heenreis kon onze bagage niet mee, dus we gingen gewoon weer gezellig mee terug naar Legian. Intussen had Lalith wat onderhandeld met de chauffeur en konden we met ‘tzelfde busje mee terug naar Ubud.. Dus we waren nog geen 10 minuten in Legian, pakte onze bagage en stapten weer in 't busje in voor RP 150.000 (dus minder dan 3 euro p.p). Relaxte lift als je 't zo kan noemen. We waren enorm benieuwd naar ons gebied -> Jalan Wanara Wana; letterlijk ‘straat Monkey Forest', want we waren al es door Ubud gereden, maar dat was meer over een snelweg. De chauffeur had een paar ideeën waar we konden verblijven. De acco's lagen alleen wat boven ons budget.. Maargoed het was enorm aardig van hem, want hij hoefde ons alleen maar ergens af te zetten. Uiteindelijk raadde een man uit een hotel ons een ‘guesthouse' aan; bij de locals in huis. Dit vonden wij natuurlijk helemaal geweldig en kwamen zo in onze eerste acco terecht. De verhuurder was enorm enthousiast en raadde ons een optreden van een traditionele Balinese dans aan; hij verkocht de tickets.. Dus wij gingen daar uiteraard naartoe. We kwamen wat laat aan dus hadden al een paar scènes gemist, maar voor ons is 't toch allemaal zo'n beetje hetzelfde en we waren sowieso kapot van die hele dag. Het was wel heel mooi hoe alles uitgedrukt werd en de kostuums zijn ook niet onaardig! Die zelfde avond kwamen Marloes en ik terug in 't guesthouse en er zat dus een vette-grote-ranzige-dikke-vieze-met-van-die-mega-voelsprieten-kakkerlak! Tja, uiteraard kom je die tegen hier in een tropisch klimaat, maar wij wilden toch liever ergens anders heen, want als er 1 is, zijn dr altijd meer en het was de bedoeling om die nacht heerlijk uit te rusten en niet wakker te liggen met de gedachte waar er 1 kan zitten. Dus we pakten ons rugzakje met alleen de dingen die we nodig hadden en gingen op zoek naar een andere kamer voor 1 nacht. We kwamen meteen langs allerlei hotels waar we ons visitekaartje van de NHTV konden achterlaten, aangezien we hier ook afspraken met hun moeten maken.
De volgende dag gingen we met z'n allen op zoek naar 'n nieuwe accommodatie, omdat de jongens ook niet echt stonden te springen om in 't guesthouse te verblijven. We zitten nu in een hele leuke accommodatie; bungalow (meerdere verdiepingen, waarvan wij er 2 beheren incl. ontbijt en zwembad. We verkenden meteen de buurt van Ubud en konden dan ook een enorm verschil merken met Kuta en Legian! De temperatuur is hier stukken beter; veel zachter. Dat komt allereerst doordat we hoger zitten, maar ook doordat het hier vaker regent, waardoor het dan afkoelt. De mensen in de winkels zijn heel relaxt/rustig/nemen de tijd voor je en zijn minder pushy. Men noemt Ubud de cultuurhoofdstad van Bali en dat is ook zeker waar! Er is kunst te vinden in de vorm van houtsnijwerk, culturele beelden, schilderijen en traditionele optredens. Hier doet iedereen tenminste nog z'n eigen ding en is niet alleen maar gefocused op toeristen. De lokale bevolking hecht nog veel waarde aan de vaste rituelen (Hindoeïsme). Hier hoor je geen harde ‘Westerse' muziek als je op straat loopt, maar tempelmuziek dat meteen het hele plaatje compleet maakt.. Hier zit je ook volop in de begroeiing van de natuur, heerlijk. Qua dieren is hier alles 2x zo groot; spinnen, slakken, padden, mieren etc. Dat is wel vet om te zien.
De eerste dagen hebben we voornamelijk wat rondgelopen en ‘ons' gebied geobserveerd. Op maandag kwamen er al 2 leraren langs om het een en ander te bespreken. Intussen hebben we hier en daar wat afspraken gemaakt met een hoteleigenaar en de manager van the Ubud Tourism Office.. Uiteindelijk willen we namelijk een afspraak met de zoon van de koning van Ubud, jawel mensen, de zoon van de koning Dat is namelijk de enige echte persoon die het meest van de ontwikkeling en invloed van het toerisme in Ubud weet. Dus hopen dat we uitgenodigd worden.. Voor de rest moeten we naast het onderzoek van de aanbodzijde ook de ‘vraagzijde', ofwel de verschillende marktsegmenten onderzoeken. Vooral people from Downunder, Koreanen en Nederlanders (!) vind je hier terug.
Gisteravond was er een ITMC-feest georganiseerd in Kuta dus kregen we meteen de kans om bij te bruinen op het strand. De jongens gingen er naartoe met de scooter, Marloes en ik op een veiligere manier; met de shuttelbus. Toen we uitstapten wisten we niet wat ons overkwam; snikheet! In Ubud regent het eens in de zoveel dagen en het houdt dan ook niet op na 5 minuten.. Een paraplu kan dan best handig zijn.. In Kuta daarentegen kan je diezelfde paraplu tegen de zon gebruiken, o wat een hitte daar. De temperatuur voelde echt aan als 35 C. Veel water drinken wordt er dan gezegd, maar je wordt er ook wel gek van hoe vaak je dan naar 't toilet moet, haha! Op 't feest zagen we ook weer de mensen van shift 1 die a.s weekend al naar huis gaan. Het valt me op dat er veel mensen zijn die een ontsteking of bacterie ergens hebben opgevangen en nu aan de antibiotica zitten. Het is op straat ook niet echt schoon en dan ben je toch blij dat je die vaccinaties gehad heb. Er zwerven hier veel katten en honden op straat die er niet echt aantrekkelijk uitzien om geaaid te worden (vette schurftplekken, hlgg)
Nu zit ik in de Dragonfly; vaste plek waar we gratis wireless kunnen internetten.. Zij kennen onze namen al en wij kennen de menukaart.. Straks lopen we terug naar onze kamer en overleggen we wat we in het weekend (onze ‘vrije tijd') gaan doen. Daar krijgen jullie zeker meer over te horen.

Liefs Anita

PS voor Maike: Ja het is hier ook Volle Maan met een prachtige lucht Vol met Sterren!!!