Hai iedereen!

Allereerst vind ik het echt super dat jullie allemaal berichtjes achtergelaten hebben; ik lees ze met veel plezier door.
The story continues.. Woensdagochtend werden we alweer verwacht in een hotel om de hoek waar alle lectures gegeven worden. Om een uur of 10 werd er enthousiast verteld door een locale touroperator over het toerisme in Bali en hoe ze te werk gaan. Hierna hadden we even de tijd om te doen wat we wilden tot de volgende lezing gehouden zou worden. Marloes en ik gingen even het straatje in waar er vele winkeltjes zaten. Iedereen zegt: 'Haaii, how are youuu?' In het begin reageer je nog, maar dat straatje is nog geen 100 m. lang en je wordt al gek! Whahah, dus mensen, als je denkt dat het in Turkije erg is, aan de andere kant van de wereld is 't ook mogelijk.. Maar ik moet wel zeggen dat als je nou één (of twee) keer ‘nee' zegt dat ‘t dan ook ophoudt, maarja zij hebben niks te maken met 't volgende winkeltje en wij wel! Waar we nu zitten is gewoon een erg toeristisch gedeelte (Legian, vlak naast Kuta), dus iedereen komt op je af en zien dollartekens. Ook de kleine kinders met die lieve gezichtjes; die krijgen alles vanuit huis mee om hier je zo leuk mogelijk aan te kijken om een centje mee te pikken.. Het was trouwens niet zo heel erg heet, best bewolkt, lekker windje, dus precies goed. Daarna hadden we weer een lezing wat naar mijn idee wat te lang duurde en wat oogprikkers nodig had om wakker te blijven. Nog even snel een korte meeting over wat we nou de komende weken verwachten en hoofdzakelijk is voor een bepaald vak (Tourism Supply). Ja en toen konden we gaan. Dus wij even op 't strand kijken. 't Was echt vies, allemaal ranzige dingen op 't strand en niet echt aantrekkelijk voor ons om te gaan zwemmen. Maar het is wel echt geweldig voor surfers. Die golven zijn incredibly high en blijven maar komen. Na 5 hooguit 7 minuten werden Marloes en ik ‘aangevallen' door van die vrouwtjes die je haar invlechten. Ze zagen namelijk dat Lalith 't al had laten doen, dus meteen er bovenop of wij 't ook wilden. Ik wilde dat sowieso dus had zoiets van: ach waarom ook niet? Dus hup meegetrokken door die vrouw van 80 en ze begon meteen te vlechten. Dan wel van die Sean Paul vlechtjes, dus ingevlochten zegmaar.. Ik vond 't eigenlijk wel leuk en zat daar met zo'n grijns op m'n gezicht. Inmiddels zat Marloes ergens achter me en af en toe hoorde ik iets van geklaag. Toen ik een spiegeltje in m'n handen kreeg, snapte ik wel waarom. Ik moest zó hard lachen en werd meteen keihard naar voren gedrukt om stil te blijven zitten, whaha. Anyway, wat nou zo grappig was..ze heeft dus zo'n pony (zonder betekenis van die paardenfamilie) en die hadden ze APART gevlochten en ergens een beetje tussen gepropt met roze elastiekjes erin en het was niet bepaald haar ding :-d Ook werd ze onder handen genomen door andere lui, 1 smeerde haar zonder te vragen een tattoo aan en de ander iets met nagels. En ze kon geen kant uit. Lalith en Chris stonden maar 'n btje te ouwehoeren, filmen en lachen. Bij mij kwam dr ook iemand zitten en schilderde zo'n tattoo op.. Nou nou, wat zijn we weer blij. Niks is gratis mensen. En dat hebben we geweten. Tim was inmiddels in een sarong verwikkeld; hij kon er niet onderuit komen. Hij kan moeilijk ‘nee' zeggen. Uiteindelijk kreeg hij er zelfs 1 gratis bij, whaha, dat vond ‘ie dan toch eigenlijk wel zielig en gaf die gast alsnog geld. Dat afdingen zat er nog niet helemaal in, maargoed daar maakte ik geen probleem van; we hebben er allemaal immers van geleerd (met resultaat

). Daarna even ergens gegeten en dat is dan ookgoedkoop hoor! We betalen hier trouwens met de Indonesische Rupiah. Grote briefjes met grote bedragen erop; ‘tis net Monopoly Pa! Je kan maximaal RP. 500.000 pinnen en dat is zo'n Eur. 45,- hoorde ik. Dat omrekenen is wel weer verwarrend, want in Singapore moesten we alles door 2 delen en nu (gelukkig) niet. 's Avonds gingen we met een taxi naar Kuta om te dansen. Toen werd Lalith opgelicht; het was 15.000 en hij gaf er onbewust 3 van 50.000 (kreeg er nog wel een paar van 10.000 terug) en de taxi was gone!
De Australiërs in Kuta kan je er trouwens zo tussenuit pikken; echt van die blonde halflangharige surfers..
De volgende dag moesten we weer vroeg op; 8 u. vertrek met de bus op excursie! Er ging een gids mee die ik nu ff Neef Lonny noem, die Indonesische kok :-d Het was een hele hete dag. Met twee busjes van +/- 20 mensen vertrokken we naar Sanur. Daar stapten we een hal binnen waar allemaal sieraden handmatig gemaakt worden. Die mensen werken onder niet al te goede omstandigheden; gebogen rug, priegelig werk (slecht voor de ogen), geen airco en een smerige boel. Maargoed, daar ging het niet om. Nee, uiteraard ging het om de winkel ernaast waar al die sieraden voor een hoop geld verkocht werden. Met een blik van langer dan 3 seconden werd er meteen gevraagd (ineens staan ze dan achter je): 'please try, here is mirror'. Latersss.. Met de bus naar de tweede bezichtiging, namelijk een ‘typisch Balinese woning'. Neef Lonny gaf een rondleiding. Het zijn allemaal verschillende open huisjes, voornamelijk gemaakt van bamboe, hout en riet. Echt leuk om te zien, want het is zo ongelooflijk anders dan in NL. Dat moet natuurlijk ook vanwege de hitte, maarja dan nog: wij zouden dan de airco aanzetten (ja ook in de auto!) en dat is voor hun onmogelijk als ze amper muren hebben!
Het volgende bezoek was een familietempel. Hier kregen we een sarong om; dat is een grote doek die om je heupen gebonden wordt. Bij mannen anders geknoopt dan bij vrouwen. Bij de tempels kan je echt een typische Bali-stijl herkennen, die overal terugkomt. Ik vond het leuk om 't eindelijk es van dichtbij te bekijken, want je ziet ook veel kleine tempeltjes in de straat die half boven een muur uitsteken. Ook moet ik er nog even bij vertellen dat ze in Bali OVERAL kleine offers neerleggen; voornamelijk kleine vierkante rieten gevlochten bakjes met bloemen erin, soms doen ze er wat rijst bij, of een koekje.. Die kan je tegenkomen op de weg, midden in de supermarkt, naast de kassa, op 't strand, wherever! Dus je moet oppassen dat je daar niet op gaat staan. En er liggen elke dag nieuwe valt me op....
Met de bus reden we meer het binnenland in. We waren op weg naar de vulkaan. Onderweg stopten we nog ergens waar allerlei vruchten en specerijen groeiden -> bananen, avocado's, kaneel, pepers, cacao en nog veel meer waarvan ik de namen niet helemaal kon plaatsen.. Het was al wat kouder geworden, omdat we veel hoger zaten. Echt een prachtig uitzicht met een dreigende lucht.. Het begon te onweren met relaxt hard gedonder (relaxt omdat ik het niet erg vond om zoiets es mee te maken met een wierooklucht erbij). En die regen..tja..na een kwartier heftige regenval werden de paadjes riviertjes.. Toen was 't echt afgekoeld zeg; hoe snel de temperatuur kan dalen! Na een tijd geschuild te hebben, reden we richting de berg. We stapten uit bij een groot restaurant waar we meteen konden lunchen. Je had een geweldig uitzicht, jammer dat 't zo bewolkt was. Het viel me op dat er amper toeristen waren, misschien was het daarom ook wel zo mooi. Echt pure natuur.
Het laatste bezoek was ook indrukwekkend. We stopten bij een klein dorp, echt uniek vond ik. De mensen waren heel open en vriendelijk en heel belangrijk: trots op hun leefomgeving. Zo was er een vrouw die Nena (Duitse klasgenoot) en mij uitnodigde om ‘binnen' te kijken. We zagen hoe de verschillende hutjes ingericht waren met mooie zelfgemaakte spullen. In sommige huisjes zag je ook een tv-tje, geen idee hoe dat aangesloten was :-s Ze liet haar kinderen zien en Nena zei: 'Ahh, she is really beautiful' en toen antwoordde ze: 'Yeah, but she is black'... Ja wij reageerden dan zo van ‘ohh that doesn't matter' enzo, maargoed. Op zich valt 't hier heel erg mee hoor qua discriminatie. De lokale bevolking wordt absoluut niet weggedrukt in het toerisme. Ze hebben wel echt een kans om hoger op te klimmen. In Singapore daarentegen worden er vaak Amerikanen en andere buitenlanders ingeschakeld voor hogere functies. Marloes, Chris en ik werden ook nog ‘meegevraagd' door een oude man. Hij liet op straat zijn hanen zien (hanengevechten zijn nog best populair, maar wel illegaal volgens mij). Hij kon geen Engels en gebaarde een beetje. Echt mooi dat je elkaar wel redelijk begrijpt zonder enige verbale taal. Hij liet veel zien en had zelfs een grote eigen tempel. Er kwamen kinderen en vrouwen kijken, ik denk familie, en dat is echt raar dat ze je allemaal willen zien. We hadden maar kort de tijd en moesten met de bus terug naar 't hotel.
's Avonds nog even kunnen genieten van een gratis massage die aangeboden werd door het hotel en toen heerlijk naar bed.
Vanmorgen brachten we een bezoek aan een 5-sterren hotel en kregen een presentatie van de general manager. Daarna nog een korte rondleiding; de ligging was perfect -> direct aan een heel mooi strand. Maargoed daar zaten wij natuurlijk niet en konden weer gaan. In die buurt zat er een nieuwe ‘shopping mall', waar we met z'n allen ff naartoe gingen. Enorm veel surfmerken uit Australië die je echt overal zag. Marloes en ik zijn terug gaan lopen naar het hotel en hebben daar zo'n btje de hele dag over gedaan, wel heel erg leuk ondanks de hitte. Zo liepen we op 't laatst over een weg ohne enige toeristen. Op straat was het wel heel druk, maar taxi's (die ALTIJD toeteren of we mee willen rijden) waren er niet. Onderweg bood iemand aan: 'transport?' 'No, thank u' en toen zei die: 'Helikopter?'. Whahah, hoe grappig kan je 't maken, we hadden eigenlijk ja moeten zeggen..
Nu zijn we thuis en gaan vanavond uit in Kuta. Het is namelijk de laatste avond dat wij hier in Legian zitten en vertrekken morgen naar Ubud waar we met nog 3 groepjes zitten. We zijn er al een keer doorheen gereden en ik denk echt dat we ‘back 2 basics' gaan. Ik heb er heel veel zin in, maar ben benieuwd of ik jullie weer zo snel kan updaten. Morgen gaan we eerst met een stuk of dertig man raften wat de hele dag duurt. Een beetje verkleuren mag nou ook wel es, want we hebben overdag steeds binnen gezeten of 't was bewolkt. Die muggen zijn hier trouwens wel verrot; de bulten zijn 3x zo groot dan in NL en dat betekent dus ook xtra veel jeuk. Maarre ik wil niet te klagerig overkomen, haha, want ik vind het heel erg leuk hier!

Liefs Anita